Un hotel en San Fiz ou pór en valor o espazo humanizado das ribeiras e construír futuro?

Vista das ribeiras de San Fiz (xaneiro de 2021). Foto: arquivo Por Chantada,

Desde Por Chantada apresentamos alegacións ao Plano de Ordenación do Medio Físico de San Fiz de Asma, doravante POMF, diante da Consellaría competente para defender o ben común e os intereses da viciñanza, toda vez que o Concello de Chantada non abriu á participación e mesmo non consultou coa oposición o documento-proposta. De feito, o goberno de Manuel Varela limitouse a unha única e breve alegación formulada polo técnico municipal de urbanismo. Novamente, piloto automático e opacidade.

No tocante ás prometidas inversións, o POMF detalla moi pouco as propostas de actuación e adíaas a unha hipotética segunda fase. Para alén diso, algunhas actuacións teñen, na súa formulación actual, unha viabilidade e utilidade moi limitada ou vólcanse exclusivamente para o turismo esquecendo o sector primario que lle dá vida a esta paisaxe, a pesar de que declarativamente se di o contrario. Así, por pór só un exemplo, fronte a un uso hosteleiro na área dos Cipreses, ao que se destinarían 5 millóns de euros, propomos a recuperación do patrimonio natural e etnográfico dos Cachóns do Asma. Tamén facemos fincapé en que a PAC debe dar resposta ás necesidades dos nosos viticultores que, xunto ás adegas existentes, deben ser a columna vertebral de calquera estratexia de futuro para a zona.

Aausencia total de participación das comunidades afectadas, a exclusión xa que logo dos indíxenas que manteñen e conforman a paisaxe e o ámbito que se quer protexer, agudiza a sensación de que os diferentes instrumentos aplicados sobre a Ribeira Sacra (BIC, Reserva de Biosfera, POMF…) son exóxenos e impostos de arriba a abaixo, sen consentimento explícito da poboación das áreas afectadas nen participación real. É máis, a desinformación e falta de coñecemento sobre o expediente e as súas consecuencias é íntegro no caso destas.

Desde a década de oitenta temos diversos exemplos que veñen demostrando como este proceder cria figuras de protección que rematan por elaborar decorados artificiais ou marcas territoriais en canto as comunidades locais foron explulsas. Neste sentido, un POMF, un BIC ou calquera outra figura de protección nen é boa nen má per se, o problema é o uso que se lle dá aos instrumentos, a súa concepción e implementación e a propaganda que agocha unha participación real e fluxos de información efectivos.

Daquela, esta panoplia declarativo-lexilativa, alentada no fundo só como requerimentos para atinxir a declaración de Patrimonio da Humanidade como “política estrela” de configuración dunha marca territorial, contrasta coa ausencia de inversións reais efectivas no territorio, coa falta de aposta polo tecido produtivo primario –auténtico baluarte e salvagarda da poboación e das formas tradicionais de humanizar o territorio– ou con continuadas agresións ao patrimonio sen consecuencias, por citarmos algúns exemplos recentes (posteriores a 2015):

• venda pola Internet de pedra do mosteiro de San Salvador de Asma (BIC);

• cimentación do camiño lousado de Belesar por parte do Concello de Chantada, tiradas hai séculos as lousas do río pola viciñanza;

• formigoneado da base do Cruceiro de Muradelle por parte do Concello de Chantada;

• desfiguración polo bispado da capela da Virxe do Faro;

• derribo de hórreos;

• degradación con maquinaria pesada da mámoas do monte Cabeza do Faro…

 

Consulta o documento íntegro coas nosas alegacións premendo na ligazón (PDF de 22 páxinas):

https://drive.google.com/file/d/1daiL3OTwd8_ZKDc-C8aowrSYoawhQoRV/view?usp=sharing