Por Chantada nunha moción de doce páxinas fai unha diagnose do estado do interior galego e da necesidade dunha fiscalidade rural.
Por Chantada propón a modificación do mapa de axudas rexionais para, de acordo co artigo 107 do Tratado de Funcionamento da Unión Europea, se crien xa axudas para as provincias de Lugo, Ourense e Zamora coa máxima intensidade que o marco europeu permita a razón da súa condición ultraperiférica.
Asemade, propomos, pra reverter a demotanasia, instar ao Congreso e ao Senado a que impulsen unha renda básica rural e que se valore o custe real dos servizos nos diferentes territorios co gallo de planificar o financiamento municipal e autonómico en base á dispersión poboacional e o índice de avellentamento para garantir os principios constitucionais de igualdade e cohesión territorial.
Casco antigo de Chantada. O interior galego atravesa unha encrucillada que o sitúa nunha situación de completa emerxencia. Fiscalidade rural ou demotanasia. Foto: Por Chantada.
Através dunha completa diagnose, demostramos que o interior galego está sufrindo un implacábel proceso de demotanasia, é dicir, un proceso en que as accións ou omisións políticas provocan a desaparición da poboación nun territorio, cuestión que profunda nas desigualdades sociais e territoriais, á vez que nos converte nunha zona de sacrificio, ou sexa unha área xeográfica permanentemente suxeita a dano medioambiental, espolio dos seus recursos naturais e/ou a falta de investimento económico.
Este conxunto de fenómenos provocan unha mingua de poboación e degrada as condicións de vida dos habitantes, así como os seus medios de vida. Así pois, hai unha perda de biodiversidade natural, cultural e produtiva.
A diagnose que xustifica a necesidade dunha fiscalidade rural complétase atendendo a:
a) Envellecemento.
Ourense, Zamora e Lugo son das provincias da Unión Europea coa poboación máis envellecida e con índices de avellentamento brutais.
b) Despoboamento.
Durante o século XX, dez provincias no conxunto do Estado perderon poboación, con Lugo e Teruel á cabeza. Nas dúas décadas que levamos do século XXI o dramático récorde teno Ourense (10,88%) en termos cuantitativos, aínda que a porcentaxe de despoboamento é superior en Zamora (15,40%) e seguidas de Lugo (9.85%). Na Riberira Sacra a caída media das parroquias ribeirás de Miño e Sil foi do 40%! Para que serviron as supostas medidas de protección e dinamización por parte da Xunta na Ribeira Sacra?
c) Dispersión xeográfica.
Temos xa amplas áreas do interior galego que rozan o deserto demográfico. A dispersión xeográfica sumada ao avellentamento dispara as necesidades de gasto público social e torna máis complexa a prestación dos servizos públicos. Mentres no centro de Europa a maior parte da poboación encóntrase a menos de 15 minutos conducindo dun hospital na Península estas cifra smudan moito, encontrándose Teruel, Cuenca, Soria, Cáceres e Lugo entre as que apresentan unhas isócronas piores.
d) Mocidade, desemprego e precariado.
O precariado é un fenómeno cada vez máis xeneralizado, con amplas capas da sociedade que viven en risco de exclusión social aínda cando sexan traballadores activos. Na Galiza, a taxa de desemprego para as persoas mozas é 24,7% (2021), polo que máis que duplica a taxa xeral de desemprego, que é de 11.7%, e máis que triplica a taxa xeral da UE. No segundo semestre de 2022 19,7% da poboación entre 16 e 34 anos atópase desempregada, 8,5 puntos por riba da media total do Estado español. Asemade, as taxas de desemprego alcanzan a 55,5% das persoas de 16 a 19 anos e a 31,3% entre 20 e 24 anos. Neste contexto, explícase o elevado nivel de precariedade e parcialidade no colectivo, favorecido por traballar 71,6% da mocidade no sector servizos.
Por se o anterior fose pouco, os salarios das persoas menores de 35 anos están 20,5% por baixo da media, unha fenda salarial de 4.678 euros anuais e a diferenza coa medida estatal aumenta cada ano.
Son as xeracións máis novas as que marchan e a vaga migratoria expulsou da Galiza máis envellecida da historia 371.637 persoas entre 2009 e 2021 con especial incidencia no interior galego. Deste total, 38% eran menores de 29 ano. Emigran as camadas máis formadas e en que se fixo un investimento social por medio do ensino, afectando a expulsión de talento á capacidade para promover iniciativas produtivas e prexudica o consumo interno no interior galego.
e) Consecuencias políticas.
Ourense (37,38%), Zamora (36,3%) e Lugo (35,12%) teñen a maior porcentaxe de maiores de 65 anos, por riba do 35% do censo eleitoral, fronte ao 24% do conxunto do Estado. Por volta de 70% das persoas que pertencen á faixa etaria dos maiores de 65 anos, segundo o CIS, vota sempre e cunha altísima fidelidade, é dicir, votan sempre e case sempre ao mesmo partido, favorecendo ao bipartidismo (PP e PSOE) e, daquela, os representantes eleitos nesas provincias teñen escasos incentivos para cuestionar as políticas centralistas do Goberno central con independencia do partido que nese momento goberne e aínda menos as da Xunta. Porén, todo pode mudar, como demostran Soria (35,12%) e Teruel (31,58%) que veñen de apostar maioritariamente por formacións que desafían a demotanasia e o abandono do mundo rural.
Ao seu paso polos Cachóns do Asma as augas do río teñen un fedor moitos días insoportábel consecuencia da deficente depuración de augas. O Concello leva anos cunha problemática á que as diferentes administracións non lle dan solución e que nen sequera se inclúe no PACES (Plano de acción para o clima e a enerxía sustentábel).
Unha FISCALIDADE RURAL para un INTERIOR GALEGO VIVO.
Por Chantada integra o movemento cidadán Interior Galego Vivo, que leva demandando en diferentes ocasións unha fiscalidade rural que debe concretarse en planificacións e coordinacións transversais das diferentes administracións públicas partindo do direito europeu e do principio constitucional de igualdade e da cohesión territorial, pois non pode existir igualdade e equilibrio territorial sen servizos nen mocidade. Infelizmente, as propostas que fixemos chegar na última campaña das eleicións galegas ao PP, ao PSOE, ao BNG, a C’s e a UP foron desatendidas e tampouco o labor parlamentar destes partidos en Madrid ou Bruxelas se destacou por unha sensibilidade especial para a demotanasia que padece o interior galego.
O Goberno do Estado vén de anunciar tamén beneficios fiscais que se aplicarán ás tres provincias de menor densidade de poboación (Teruel, Soria e Cuenca) e que foron incluídas pola Comisión Europea no novo mapa de Axudas á Finalidade Rexional. As novas axudas actívanse xa conforme a disposición adicional 123 dos Orzamentos de 2022 e suporán reducir as cotizacións empresariais nos contratos indefinidos nun 5% nos contratos existentes no ámbito provincial, dun 15% nos novos contratos e dun 20% nos novos contratos en concellos de até 1000 habitantes (se a sede social e fiscal está nese concello). No entanto, o anunciado está aínda lonxe do tope que permite a UE.
Celebramos esta vitoria do rural, que non se entendería sen o traballo parlamentario de Teruel Existe dito sexa de paso, xa que fixou a activación destas axudas como conditio sine qua non para apoiar os próximos Orzamentos Xerais do Estado, se ben fica aínda moito por facer para termos unha fiscalidade rural de noso. No entanto, a situación de Zamora, Ourense e Lugo non é mellor e entendemos deberían acollerse a estes beneficios fiscais de igual xeito, xa que aínda tendo unha maior densidade de poboación o envellecemento e a dispersión sitúannos igualmente un escenario de recursos e dinamismo económico reducido e nunha proxección de deserto demográfico, que xa é unha realidade en moitas parroquias, concellos e mesmo comarcas do interior galego. En consecuencia, Ourense, Zamora e Lugo encóntranse de pleno direito no mesmo artigo 174 do Tratado de Funcionamento da Unión Europea polo que non atopamos xustificación para que se aplique nuns territorios e noutros non.
Ao tempo, Interior Galego Vivo reclama que se abandone o indicativo de investimento por habitante co que se realizan as valoracións dos Orzamentos Xerais do Estado como fundamento único, xa que é moi lesivo para o interior galego. Demandamos, pola contra, o emprego do estándar de investimento por superficie, que deixa ben en claro a marxinación dos territorios rurais do interior. Os indicativos do PIB; a renda ou o investimento por habitantes non son bons indicadores para medir o desenvolvemento dun territorio, pois o que cómpre é valorar o custe real dos servizos para planificar o seu financiamento en base á dispersión e o índice de avellentamento se verdadeiramente se acredita na igualdade e na cohesión territorial.
Interior Galego Vivodemanda o recoñecemento de Zamora, Ourense e Lugo como territorios ultraperiféricos e subvencionábeis en virtude do seu índice de envellecemento, as proxeccións demográficas e a elevadísima dispersión demográfica que encarece a prestación de servizos públicos esenciais e reduce a igualdade de oportunidades. O PIB per cápita na maioría dos concellos tamén está nas rendas inferiores do Estado e é inferior a 75 % da media da UE, concentrándose no sul de Lugo e en Ourense a meirande parte dos concellos con maiores índices de pobreza, entre eles Chantada co 40,88% da poboación en risco de exclusión social, segundo cifras do INE.
Asemade, Interior Galego Vivo entende que a Xunta debe destinar parte do incremento do financiamento autonómico, que recollen os vindeiros Orzamentos Xerais do Estado, a un reforzo efectivo dos apoios ao sector primario e a unha mellora da atención primaria e da oferta educativa, adaptada á nosa estrutura económica, a rehabilitación de vivenda no rural para uso social, a reforzo dos Centros de Desenvolvemento Rural, a impulso á conciliación e a unha política forestal asociada a unha ordenación do territorio racional e que favoreza a fixación da mocidade apoiando os seus proxectos de vida.
Finalmente, cabe perguntarse se as comarcas do interior galego poden continuar permitíndose o luxo de non disporen de voz nas institucións, xa que os deputados galegos e as senadoras galegas actuais non demandaron algo tan elemental e de xustiza como as reducións nas cotizacións empresariais que si conseguiron Teruel Existe e Soria Ya! na secuencia das negociacións dos Orzamentos Xerais do Estado. Tampouco ouvimos voces galegas na Eurocámara pedindo unha fiscalidade rural e políticas agrícolas que garantan a fixación de poboación e o equilibrio territorial.
O Miño ao seu paso por Cartemil (Santa María de Nogueira) estase vendo atinxido por unha falta de regulación das embarcacións a motor (perdas de aceite, combustíbel, ruídos…) e os verquidos son frecuentes ao careceren as parroquias de sistema de depuración. A Confederación Hidrográfica segue a ser moi pouco transparente e as diferentes administracións non se cordinan para solventar un problema que contradi na práctica a recente declaración de Reserva de Biosfera. Ríos cada vez con menos flora e fauna autóctona poden ser reserva de biosfera?
As propostas da nosa moción.
1.- Demandar do Estado español a modificación do mapa de axudas rexionais 2022-2027, incluído no plan territorial de transición xusta no contexto do Regulamento sobre o Fundo de Transición Xusta no marco das Directrices sobre as axudas de finalidade rexional revisadas (DAR), e a súa notificación á Comisión europea co fin de aplicar un aumento da intensidade máxima das axudas para as provincias de Lugo, Ourense e Zamora atendendo ao elevado índice de avellentamento, á dispersión poboacional e á demotanasia que sofren estes territorios.
2.- Dirixirse ao Goberno central para que as provincias de Zamora, Ourense e Lugo sexan consideradas rexións ultraperiféricas e, portanto, subvencionábeis, de acordo co artigo 107 do TFUE e tamén para que o Goberno defenda a modificación do TFUE para dotar de maiores axudas ao equilibrio territorial e ao mundo rural.
3.- Solicitar da Xunta da Galiza que incremento do financiamento autonómico, que recollen os Orzamentos Xerais do Estado, se traduza nun reforzo dos apoios ao sector primario e nunha mellora da atención primaria e da oferta educativa, adaptada á nosa estrutura económica, rehabilitación de vivenda no rural para uso social, reforzo dos Centros de Desenvolvemento Rural, impulso á conciliación e unha política forestal asociada a unha ordenación do territorio racional e que favoreza a fixación da mocidade apoiando os seus proxectos de vida.
4.-Propor ao Congreso, como cámara lexislativa, e ao Senado, como cámara de representación territorial, para que se impulse un marco lexislativo que ancore o despregue dunha fiscalidade rural e dunha renda básica rural como pago social pola xestión sustentábel e a garantía de soberanía alimentar que supoñen as comunidades rurais.
5.- Instar ao Congreso, como cámara lexislativa, e ao Senado, como cámara de representación territorial, para que se valore o custe real dos servizos nos diferentes territorios co gallo de planificar o financiamento municipal e autonómico en base á dispersión poboacional e o índice de avellentamento para garantir os principios constitucionais de igualdade e cohesión territorial.
Aquí hai varias empresas que queren dar un pelotazo, como no seu día ocorreu co ladrillo. Non hai ningún interese por unha transición enerxética, só pretenden embolsarse diñeiro dos fundos europeus construíndo parques.
Faixa colocada en San Fiz pola viciñanza ao carón dos cartaces cos que Por Chantada reclamaba a declaración de zona de desastre natural, entre outras medidas, para esta parroquia após a saraibada sufrida no pasado ano. A día de hoxe as persoas afectadas seguen sen calquera axuda da administración. Foto: Observatorio enerxético de Chantada (OECh).
Nos últimos meses estamos asistindo a unha auténtica vaga de proxectos eólicos que ameazan con transformar aínda máis a paisaxe natural e humana das comarcas do noso país e máis unha liña de alta tensión (LAT) pretende vir desde o Maxal até Belesar, con parroquias como San Fiz de Asma totalmente xa saturadas con 39 torretas de alta tensión, cáseque 8 por km2 cando a Xunta ten en tramitación un POMF para esta parroquia, o primeiro da Galiza, que non foca en absoluto esta cuestión, nen moitas outras dito sexa de pasaxe, e cando é unha parroquia en zona BIC (categoría de paisaxe Ribeira Sacra) e incluída na Reserva de biosfera Ribeira Sacra e serras de Oribio e Courel. Para que serven estas figuras de protección alén de criaren marcas territoriais para o turismo? Para complicar a vida a quen aínda resiste no rural mentres se lle agasalla a Terra ás multinacionais?
O proxecto, ao que a Xunta se resiste a darnos acceso a pesar de solicitalo xa no pasado mes de xullo, verá parcialmente soterrada a liña desde o Piñeiro, mais entendemos que nun espazo declarado BIC e que pertence á Reserva de Biosfera o soterramento debería ser na integridade do seu trazado.
No caso do Maxal, tanto o parque canto a LAT, son competencia da Xunta. Sen exposición pública, sen informes sectoriais, sen información algunha… así se confrontaron proprietarios afectados ás “visitas” da empresa para que asinasen a cesión das súas terras, que só serán remuneradas se finalmente se fai a LAT e con contías dispares, dependendo do momento, o cal demostra a alta especulación e abuso que se comete por parte destas empresas.
Aínda hai pouco, e a pesar de demandarllo por escrito e logo no pleno, o alcalde de Chantada negouse a apoiar a solicitudede Aliente para impulsar unha moratoria para as Reservas de Biosfera, de acordo coa 22ª Reunión ordinaria do Comité Español do Programa MaB correspondente a 2021, que, o pasado 24 de setembro, apresentou informes correspondentes ás incidencias e impactos provocados por proxectos de instalacións de enerxía renovábeis nas Reservas de Biosfera.
A Xunta leva anos criandoad hoc normas como a propia Lei Eólica de 2009, e as leis de Fomento de Implantación de Iniciativas Empresariais de 2017 (Lei de predación da Galiza contra a que se pronunciara o pleno do Concello de Chantada) e a recente Lei de Simplificación Administrativa de 2021, facilitan cada vez máis ás empresas desenvolver os seus proxectos en detrimento da participación pública e dos dereitos e intereses das comunidades afectadas. A redución de prazos inserida nesta última colida até coas directivas europeas (Directiva 2011/92/UE e Directiva 2014/51/UE), tal e como se ten pronunciado o TSXG na súa Sentenza 17/2022 de 21 de xaneiro dada a primacía do direito comunitario.
Polo que atinxe aos concellos, estes teñen unha case nula capacidade de intervención e participación na toma de decisións sobre estes proxectos, limitándose a acatar as decisións da Xunta e do Estado. Isto supón un agravio comparativo e un grave prexuízo para as entidades locais cuxos territorios e habitantes teñen que soportar os impactos da implantación destas infraestruturas con moi escasas compensacións económicas.
Foto: Observatorio Enerxético de Chantada (OECh).
Que propón Por Chantada?
1.- A revisión por parte da Xunta do Plano Sectorial Eólico para adaptalo á normativa de Avaliación Ambiental Estratéxica e por parte do Goberno central a incorporación de criterios de sensibilidade ambiental e afección territorial e social na planificación e regulamentación das enerxías renovábeis, particularmente na Lei do Sector Eléctrico e nos Planos de Fomento das Enerxías Renovábeis.
2.- En consecuencia, mentres se procede a esa revisión solicitar da Xunta e do Estado unha moratoria real dos novos proxectos eólicos e dos que actualmente se atopan en tramitación e aínda non foran aprobados.
3.- Modificar a actual Lei Eólica galega e o marco regulatorio estatal para garantir a participación municipal e das comunidades locais nos proxectos eólicos, tanto desde o punto de vista impositivo como de promoción propia e participación no accionariado, favorecendo a coxeneración sobre os grandes proxectos primando a fixación de poboación no interior galego.
4.- Reformar o actual Canon Eólico e o Fondo de Compensación Ambiental para gravar a potencia instalada en lugar do número de muíños e permitir aos concellos a xestión directa do Fondo de Compensación.
5.- Crear unha oficina de información para os concellos e o público en xeral que atenda ás consultas e dúbidas sobre a tramitación administrativa dos proxectos eólicos.
6.- Impulsar desde o Concello de Chantada a contratación dunha empresa que asesore e desenvolva alegacións á LAT Belesar – San Fiz para demandar o seu total soterramento e garantir que o valor das terras e os direitos das persoas afectadas se respeitan.
Artigo de Antom Fente Parada, voceiro de Por Chantada – Candidatura de Unidade Popular.
I. Roubáronnos o vento desde Elsinor a Esmelle
“A nosa Terra non é nosa, rapaces”. Tan sintética canto profunda era esta estampa de Castelao, onde retrataba o drama da emigración e do espolio da Galiza no seu tempo. Moitos anos máis tarde, no extinto xornal Galicia hoxe, Xosé Manuel Beiras Torrado escribía un artigo intitulado “Nen sequer o vento é noso” e defendía a vixencia da estampa do rianxeiro «só que graficamente transmutada pola traumática metamorfose social que extermina aos retratados nela: xa cáseque non hai labregos no agro nen picariños nas aldeas, mais o protagonista simbolizado daquela polo home do machado é este povo, e ise, malia que maltreito, aínda alenta e loita e brada que a nosa Terra non é nosa.»
No Incerto señor don Hamlet, príncipe de Dinamarca o mindoniense Álvaro Cunqueiro retoma a maxistral traxedia de Shakespeare. Nunha altura da obra o coro di «Non hai no mundo lugar máis venteado que Elsinor» e, certamente, a nosa é unha Terra rica, mais empobrecida e atravesada polo drama migratorio e a perda de servizos e, se non lle pomos remedio, de futuro para o interior galego. Retomo o texto de Beiras:
En Elsinor-Galiza, neste país hamletián onde os haxa, no lugar máis venteado da fisterra europea, todo estivo sempre aberto ao mar e ao vento tamén. Este povo sempre coidou que o mar e o vento eran libres. Até que viñeron forasteiros e pecháronnolos. Non nos pechamos nós ao mar e ao vento. Viñeron outros de fóra, chegaron de Terra Ancha e inda mesmo de máis lonxe, e non satisfeitos con nos desposuíren da xente, o gado, os ríos e o xardín, pecháronnos tamén as portas de acceso ao mar e ao vento que coidabamos seren bens libres ao noso dispor. Até o mar e o vento fóronnos vedados e espoliados.
A literatura como arma cargada de futuro para entendermos o crecente acaparamento de terras que padece o interior galego ou, para que darlle máis voltas, o espolio neocolonial. As nosa comarca –escríbolles desde a Terra de Asma– tamén ten escritores coevos que narran o drama e a urxencia de organizarnos e tecer alternativas. Colle a palabra o coro narrativo do romance Evanxeos apócrifos de Rafa Lobelle, onde Esmelle é o símbolo dun rural comesto polo inverno:
O esquecemento xa comezou a traballar, a xogar as súas cartas, vexan senón como o inverno sepulta nun silencio branco todas estas aldeas ata o punto de que ás veces, mesmo parece que poden chegar a desaparecer completamente baixo a neve para sempre, sen deixar nin o máis mínimo rastro. Tampouco pasaría nada, quizais incluso ninguén se decatase do acontecido, ninguén advertiría o asasinato de algo que xa está morto.
(…) Isto acabouse, non hai máis, pois entón non nos resistamos nun combate estéril que non nos vai levar a nada. Abandonemos nós este mundo antes de perecer con el. Por ese é o único fado que lle agarda a todo isto. Morrer. Ficar para sempre no sitio. Quedar enterrado para nunca volver entre as neves do próximo inverno.
Esa resignación, propia de boa parte das maltreitas sociedades civís do interior galego, esa apatía, é o contrario do que nos pide a cantautora Ses: Opoñerse á extinción. A continuada aldraxe que padece a nosa Terra precisa dunha resposta cívica organizada e así o acreditamos desde a plataforma Interior Galego Vivo (IGV), aberta á participación de persoas e colectivos coa única finalidade de dignificar o interior galego e construír futuro para nós e as vindeiras xeracións. Depende de nós sentar os alicerces dunha nova primavera.
II.- A farsa (1995-2007).
De 1995 a 2007 as concesións a empresas galegas non chegaban ao 15% da potencia autorizada, pois foron enormes grupos transnacionais os que se fixeron coa maior parte das concesións eólicas: Entrecanales (34%), Iberdrola (20%), Enel (12.5%), ACS de Florentino Pérez (7.5%) e FCC (4.5%). A maior parte invadían montes viciñais en man común e o 39% estaban en espazos naturais protexidos, como o noso pai Faro. Os impactos ambientais e sociais eran “externalidades”.
Por outras palabras, cinco grupos absorberon 78.5% da potencia autorizada neses anos sen deixar nada ou case nada nos territorios atinxidos. Se non acreditan no que lles digo leanA propiedade do vento galego. O desenvolvemento do sector eólico en Galiza (1995-2011) de Rosa María Regueiro.
Porén, no país do Faro sabémolo ben. O Tribunal Superior de Xustiza da Galiza anulou a declaración de utilidade pública, que aprobara o Goberno de Manuel Fraga no 2003, para expropriar o monte na parroquia de Argozón, pois os maxistrados cuestionaban que a exploración eléctrica por parte de Enerfín fose de maior interese social que o aproveitamento secular que lle deu a viciñanza ao monte co pastoreo en extensivo e do negocio da madeira. No entanto, a “utilidade pública” é o recurso das empresas para chantaxear ós proprietarios: ou aceitas as migallas ou exprópiese!
Por aqueles anos, chegaba a Chantada tamén un goberno bipartito de PSOE e BNG que, coma o de Compostela, durou apenas catro anos. Suficientes, para retratar que “negociación” estabelecera anteriormente o Goberno de Manuel Varela (PP) do parque eólico do Faro. Se co PP no Concello a empresa Enerfín pagara pola licenza de construción do parque 174.000€ coa revisión aplicada polo bipartito foron 450.000€. «Case cinco veces máis!», como me relatara o amigo Ildefonso Piñeiro, tenente de alcalde naquela altura. Era 2008. Ao ano seguinte os investimentos reais superaron os dous millóns de euros.
III.- A traxedia (2008-2023)
No 2005 chegara o bipartito á Xunta e no 2007, por iniciativa do BNG, apróbase un decreto que muda o marco normativo, abrindo as portas á participación de capital público e dos proprietarios dos montes. Tamén somete o seu trámite ao escrutinio cidadán. Porén, no 2009 a Xunta volve ás mans do PP e anúlase o concurso eólico impulsando unha nova lexislación que, nos últimos anos, foi novamente reformada para “simplificar” os trámites e facilitar a aprobación dos parques, moitos fragmentados indecentemente para evitar superar os 50MW, que obrigan a que o seu trámite teña que pasar por Madrid, como teñen recollido diversas sentenzas do TSXG.
O ultraliberalismo do Goberno de Feijóo lexisla a medida do grande capital proprietario do sector eólico e arremete contra a participación pública e a resposta cidadá. A lexislación que regula os eólicos aínda é a Lei 8/2009, mais viuse profundamente modificada pola Lei 5/2017 de fomento de implantación de iniciativas empresariais, que desde Por Chantada e outros colectivos no seu día alcumamos como Lei de predación da Galiza.
Este mesmo ano, Feijóo emendouse a si mesmo para servir ó lobby eólico ao aprobar a Lei 9/2021 de simplificación administrativa e de apoio á reactivación económica. Inclúe unha disposición adicional que permite poñer parques eólicos en zonas que non estexan incluídas no Plano sectorial eólico de 1997. Novamente a sabedoría popular: non dan pontada sen fío.
En decembro de 2020 trinta e seis proxectos superaban os 50 MW e somaban 2.500 MW con especial protagonismo para Greenalia, onde traballa como directiva Beatriz Mato, ex-concelleira de Medio Ambiente de Núñez Feijóo. Para facérmonos unha idea en 2017 a potencia eólica total era de 23.005 MW. Amais, cando se aprobou o Plano sectorial eólico (1997) os aeroxeradores non chegaban a 1 MW e eran torres de 35-50 metros. Agora falamos de 5.4 ou 5.7 MW e 200 metros de altura na ponta da pé. Parques como os do Faro están esgotando a vida útil (20 anos) e os muíños serán substituídos por uns novos que, na práctica, é instalar un parque novo cos seus novos impactos ambientais e sociais.
Hoxe Acciona, Iberdrola, Enel-Endesa e Naturgy deteñen 55% da potencia eólica instalada e o 88% pertence a grandes grupos ou fundos de investimento estranxeiros. A concentración de capitais cada vez é maior e os proprietarios reais dos nosos muíños de vento –mentres, dito sexa de pasaxe, deixamos caír os muíños de auga e, en xeral, o noso patrimonio– están en Luxemburgo, en Bélxica, nos EUA, na China ou en Qatar.
Os beneficios para uns poucos que nunca o noso chan pisaron son elevados e o agardado maná dos fondos Next Generation anima ao capital-risco a procurar altos rendementos sen que importe o espolio do territorio e sen calquera contrapartida para os indíxenas que aínda resistimos (tamén as linguas murmuradoras que dicía a cantiga, aqueles hipócritas que retratou Celso Emilio na Viaxe ao país dos ananos). Por iso, Interior Galego Vivo asinou o manifestoAldeas con horizonte, que aglutinou a máis de 50 colectivos, e no que se expoñen os quince principios mínimos que deben rexer o novo marco normativo sobre o desenvolvemento eólico na Galiza se queremos defender un rural vivo.
IV.- Termos voz de noso.
O estado das estradas no rural na comarca de Chantada é calamitoso, tanto as da Deputación canto as de titularidade municipal. É a propria viciñanza quen ten que sinalizar fochancas perigosas para a seguranza vial. Non hai moito tempo a Xunta gastaba milleiros de euros nunha campaña publicitaria intitulada Volve ao rural. O rural é unha sorte de topos ou tópico recorrente no relato dos grandes partidos, mais a práctica diverxe e non existen apenas compensacións para as poboacións que manteñen o territorio (por canto tempo?).
Xa no XVIII brumario Karl Marx advertía que a historia se repite, e, se non se opón ao espolio un bloco histórico alternativo, condenaranos e deixará eivada a nosa Terra e o futuro: espolio eólico, turismo predador sen racionalizar, abandono dos pequenos e medianos produtores, mingua de servizos públicos… É o momento de organizármonos.
Mentres o interior galego é vítima dun crecente acaparamento de terras e sofre unha ordenación do territorio que favorece o espolio. As principais empresas pagan os impostos (poucos) en Madrid. Aquí non queda nada, nen o vento. Madrid recebe os impostos e o resto do territorio é o coto de caza, La España vaciada que denuncia Teruel Existe. Hoxe Madrid é a única comunidade autónoma sen parques eólicos e, conforme os dados do último informe (2016) da Asociación de Empresas de Enerxías Renovábeis (APPA), dos 33.167 MW de potencia renovábel instalada no Estado apenas 165 MW se localizaban na Comunidade de Madrid, menos dun 0,50%. Semella que algúns teñen claro que onde se come non se caga.
O andazo actual é, portanto, aínda máis espoliador e letal. O Sindicato Labrego Galego impulsa asembleas informativas nas terras de Camba sobre o parque eólico do Maxal, que afectará a Antas, Taboada e Rodeiro. Este último concello verase afectado por outro parque e Chantada leva anos sendo atravesada por novas liñas de alta tensión sen nengunha compesación e, proximamente, chegaranos outra procedente do Picato.
Iso si, cando Por Chantada levou ao pleno unha moción para estabelecermos unha taxa municipal nas instalacións de transporte e enerxía, Manuel Varela, novamente, dixo que non. Era 2017 nun momento onde o servizo da débeda era descomunal e as inversións reais ridículas. Os pasivos financeiros foron 950.576,85 €, mentres que dos 477.896,73 € orzamentados para inversións boa parte non se executou e ficou como remanente (un clásico da súa xestión menos nos anos eleitorais). Fechábase o círculo destinando o remanente (RTGX) en 2018 para o pago de débeda novamente. Logo veu o Catastrazo, que supuxo elevar a recadación anual en máis de 600.000€, e as eléctricas seguen a día de hoxe sen pagar. Rapaces, os nosos concellos non son nosos!
Comezabamos este artigo apelando á sabedoría popular que tan finamente recollía, con lirismo e humorismo, a pluma de Castelao. Rematemos tamén con esa mesma sabedoría popular que na nosa zona sempre tivo claro a lei do funil das elites, que deixa o ancho para uns poucos e o estreito para a maioría. Precisamos dunha ordenación do territorio e de políticas que eviten que o interior galego se converta nun deserto perde e pardo, ou sexa, un territorio despoboado ao servizo do capital-risco unha vez exterminados os untermenschen indíxenas. Para iso só hai un camiño: termos voz de noso.
Mediante esta nota de imprensa damos conta de que, na vindeira sesión ordinaria do Pleno da Corporación de Chantada, defenderemos a Moción do grupo municipal Por Chantada – Candidatura de Unidade Popular para dotar dunha canle pública galega á mocidade, a cal podedes consultar integramente premendo aquí: Moción Por Chantada para dotar dunha canle pública galega á mocidade (arquivo en formato PDF).
Concretamente, demandamos as seguintes cuestións:
👉 Ao Goberno do Estado que a TVE emita os seus contidos con dobraxe ao galego, nomeadamente na programación da canle Clan TV e nos contidos da súa APP. Amais, debe facerse efectivo o compromiso de recepción na Galiza das canles de televisión portuguesas a través da TDT, segundo o contemplado na Carta Europea de Linguas Rexionais ou Minoritarias, máxime ao non existir nengún atranco desde a aprobación, pola banda portuguesa, pola Assembleia da República dunha iniciativa a favor de recibir as televisións e radios portuguesas na Galiza e tamén desde o Parlamento galego.
👉 Á Xunta que adopte medidas e accións precisas para que a Corporación de Radio e Televisión da Galiza (CRTVG) aumente a oferta en galego destinada á infancia e mocidade nas televisións públicas a través dunha canle “Xabarín”, con programación dirixida ao público infantil e xuvenil e dispoñíbel en todas as plataformas de contidos audiovisuais, así como App actualizadas que conten ademais con programas e xogos co fin de garantir nesta canle en galego, a presenza de contidos atractivos, de éxito, actuais e pasados, así como contidos educativos e de produción galega.
👉 Ao Concello a criazón dunha praza para contratar unha persoa técnica en normalización lingüística no Concello de Chantada e pular para que as actividades lúdicas e culturais dirixidas á infancia e á mocidade e financiadas polo Concello de Chantada se desenvolvan en lingua galega.
Na exposición de motivos, entre outras cuestións, incidimos en que a lingua galega é a única oficial no Estado que non conta cunha canle de emisión continuada de programación infantil e xuvenil, a diferenza do que acontece co castelán, co catalán e co éuscaro. O resultado disto é que só 4,6% da programación semanal está en galego, caendo ao 2,7% na fin de semana, o que unido a emerxencia das RRSS e da prevalencia do castelán nas mesmas, así como noutros dispositivos electrónicos de lecer, invisibiliza na práctica a nosa lingua nas camadas máis mozas da poboación. A través de canles como Clan, Super3 ou ETB3 todas as crianzas, rapaces e raparigas do Estado español, agás as galegas, poden gozar dos mellores contidos televisivos na súa lingua.
En consecuencia, na actualidade, a situación da lingua galega entre a mocidade é dramática. Por dar apenas algúns dados: tres de cada catro rapaces e rapazas galegas de 5 a 14 anos (74,88%) son castelanfalantes e só 23,90% sabe falar galego. Daquela, cómpre un compromiso enérxico de todos os poderes públicos a prol da nosa lingua. Como deixou para a historia escrito Afonso Daniel Rodríguez Castelao no Sempre en Galiza (1944): «unha língoa é mais ca unha obra de arte; é matriz inesgotábel de obras de arte». Así pois, xa que o goberno galego conta con importantes recursos para tornar realidade a demanda cidadá para que o galego estexa presente e dispoñíbel en todos os espazos, nomeadamente para a infancia e a mocidade, é o momento de irmos á fronte a prol das mil primaveras máis para o galego das que falaba Álvaro Cunqueiro.
GRUPO MUNICIPAL POR CHANTADA-CANDIDATURA DE UNIDADE POPULAR.
Comeza intervindo o grupo municipal socialista por medio da súa voceira Raquel López. Expón que a conta xeral reflecte uns orzamentos desvirtuados cun 15% de inexecución e que espella improvisación e falla de previsión, aínda que non todo se pode prever. Se se volve a vista a 2012 seguen os mesmos problemas: reparos de intervención, omisións de fiscalización, pagos atrasados, contratos menores, planos que non se cumpren e outros problemas endémicos do Concello de Chantada que dificultan ter información. Esperan que en 2021 o Orzamento modifique algúns destes aspectos para podelos apoiar.
Como xa dixemos na CI correspondente a liquidación do Orzamento 2019 aprobouse por Decreto da alcaldía 168/2020, do 27 de abril, polo que debera darse conta dela na sesión extraordinaria do Pleno de xuño e non se fixo.
O primeiro que cómpre destacar é que a execución orzamentar bateu un récorde. 15,96% do orzamento ficou sen executar, a pesar do estado da infraestrutura, da listaxe de agarda no SAF e as problemáticas noutros servizos, das eivas da limpeza ou da necesidade de novas políticas. Non é de recibo ter 1.627.234,25€ de remanente de créditos nun orzamento de 6.489.949,56€, cando a estabilidade orzamentar e o teito de gasto permitían aínda gastar 1 millón máis. Este altísimo volume de inexecución fala dunha má planificación, xestión e concreción do orzamento e explica o aforro neto de 829.606,57€, en todo caso bastante inferior ao que debería dada a execución deficiente do orzamento, mais que se explica polo elevado volume de facturas de exercicios anteriores que se pagaron no 2019 e as que aínda se están pagando neste 2020, como demostran os 11 recoñecementos extraxudiciais de crédito (REC) que levamos en 2020, moitas facturas son de 2019 e 2020.
Dentro da xestión deficiente atópase o uso e abuso do contrato menor, contornando a LCSP. Tamén con eivas na contratación do persoal entre outras innúmeras cuestións que fomos asilanando no seu momento. Así as cousas, o 2019 fechou con 65 Reparos de intervención e 41 Omisións de fiscalización por parte da intervención municipal.
A consecuencia deste tipo de procedemento é que se fecha o exercicio con 68.778,38€ en facturas pendentes de pago e un RTGX de 672.701,42€, mais a 24 de setembro de 2020 levamos 547.588,84€ en pagos pendentes de 2019.
Relación de pagos do ano 2019 abonados en 2020
Recoñecementos extraxudiciais de crédito 1, 23 e 28/2020
74.378,83€
Suplemento de crédito 1/2020 con cargo ao RTGX
125.486,77€
Transferencia de crédito no orzamento prorrogado de 2019 para abono de xuros de demora a Fevisa (obras ilegais adxudicadas a dedo, sen contrato e sen crédito dispoñíbel en maio de 2015)
120.140,43€
REC 11/2020
227.582,85€
TOTAL pagos 2019 (e 2018) abonados en 2020
547.588,84€
Por outras palabras, desvirtúase totalmente a contabilidade por abusar do contrato menor e non licitar os principais servizos e fornecementos aos que recorre dun xeito reiterado o Goberno local, así como obras e outras actuacións nas que non se licita por xunto senón que se fraccionan como contratos menores, por exemplo numerosas actuacións feitas durante os meses de abril e maio de 2019. O RTGX real se non se producise este desfase sería, xa que logo, de 227.582,85€, menos da metade. Cómpre engadir que se gastou 1.008.518,82 do RTGX durante 2019.
Polo lados dos ingresos, a previsión definitiva de ingresos era de 8.117.183,81€, mais o defeito de previsión é moi elevado, de 1.614,649,05€, o que, de persistir, pode ocasionar tensión de caixa e afectar ao período medio de pago a provedores.
Canto ao gasto,prodúcense moitas modificacións de crédito (MC) e, nomeadamente, transferencias de crédito (TC) e, por veces, fanse posteriormente ao gasto. Atinxiron en 2019 un volume desmesurado: 1.744.068,93€.
Aínda que na campaña eleitoral defenderon que o Concello estaba en “débeda 0” o certo é que en 2019 destináronse 436.245,39€ para amortizar débeda e a área de gasto 011 ascendeu a 441.498,19€, que se ben é menos que outras anualidades onde o servizo da débeda superaba o millón de euros, segue sendo considerábel.
O gasto en persoal, capítulo 1, situouse en 2.672.919,80€ superando os 2.625.594,24€ dos capítulos 1 e 2 de ingresos. Por outras palabras, todos os impostos directos e indirectos –a pesar da suba substancial dalgúns como o IBI ou o ICIO– non abondaron para abonar os custes de persoal.
No capítulo 4, de transferencias correntes, destacar a baixa execución nas Axudas de emerxencia social (48904), xa que se gastaron 6.994,62€ e ficaron sen executar 2.005,38€. Por pedir unha ordenanza axeitada non foi. E a bolsa de transportes (48906), sobre a que demandamos mudar as bases para aproveitar o orzamentado, tamén ficou cun remanente de 8.600€ moi superior aos 3.400€ repartidos. Dixeron que o ían estudar e resulta que en 2020 desaparecen.
No capítulo 6, inversións reais, pasa o mesmo que en 2018, un grao de execución baixísimo. Do 1.211.246,43€ de créditos definitivos só se executaron 653.799,63€ ficando un remanente de 557.446,80€. É dicir, o 47% das inversións comprometidas non se executou a pesar do estado calamitoso de moitas infraestruturas en Vías públicas (157) foi máis o non executado (90.472,45€) có executado (67.256,14€), o que ten difícil explicación.
Canto ao pendente de cobro e de pago de exercicios anteriores:
2.032.413,78€, dos que 1.196.926,48 pertencen aos anos 1991-2012 e, xa que logo, son de dubidoso cobro.
293.208,33€ pendentes de pago, dos que 290.667,42€ son de 1991-2012.
É necesario adoptar medidas para evitar a prescrición dos direitos pendentes de cobro e unha depuración dos pagos, analizando cales son lexítimos e procedendo, en consecuencia, á súa liquidación. Persistir nesta situación adultera as contas e afecta á exactitude coa que se pode configurar o RTGX, polo que redunda en prexuízo da administración local.
En conclusión:
1.627.234,25€ de remanente de créditos nun orzamento de 6.489.949,56€ (15.96%) sen executar, especialmente sangrante no capítulo 6 de inversións reais ou en emerxencia social.
68.778,38€ en facturas pendentes de pago e un RTGX de 672.701,42€, mais a 30 de xullo de 2020 levamos 320.005,99€ en pagos pendentes de 2019, que se incrementarán hoxe co REC 11/2020 (125.112,58€). Portanto, o RTGX “real” sería menos da metade de pagarse en tempo e forma: 227.582,85€.
Moitas MC e TC por importe de 1.744.068,93€ o que, unido ao defeito de previsión de ingresos moi elevado, de 1.614,649,05€ pode ocasionar tensión de caixa e afectar ao período medio de pago a provedores.
É necesario adoptar medidas para evitar a prescrición dos direitos pendentes de cobro e unha depuración dos pagos, analizando cales son lexítimos e procedendo, en consecuencia, á súa liquidación.
Intervén polo grupo municipal popular o alcalde Manuel Varela. Todo o que dixo a oposición recoñece que pode estar ben, aínda que hai cousas coas que non coincide. Ora ben, a conta xeral ou se aproba ou nbon se aproba e a baixa execución orzamentar págase agora, por exemplo coas facturas de FENOSA. A ver se entran na central de contratacións da FEMP e licitan a electricidade antes de rematar o ano. Defende que todos os parámetros da Conta Xeral dan ben e son correctos e que o Consello de Contas, ou ben nunca le as de Chantada, ou están ben porque nunca lles turraron das orellas. Segundo a oposición todo vai mal, cando todo vai á perfección, segundo o alcalde.
Votos a favor: 7 (PP) En contra: 6 (Por Chantada e PSOE). Apróbase.
3.-RECOÑECEMENTO EXTRAXUDICIAL DE CRÉDITO (REC) Nº 11/2020 por importe de 125.112,58€. EXP. G-822/2020.
Raquel López lembra que os REC son un ponto fixo da orde do día. Caos no Concello pagando aínda facturas de 2018 e 2019. Non poden votar a favor cun reparo da intervención. Celebran que queiran solventar o da electricidade antes de rematar o ano, mais hai outra factura reparada por contratar cunha comunidade bens, o cal é ilegal que facturen cunha administración.
Este é xa o enésimo REC que vén este ano. Levamos 11. Desta volta facturas de 2018 e 2019 que se abonarán aínda en finais de 2020 e por importe total de 125.112,58€. Como sinalabamos anteriormente desvirtúan por completo a contabilidade anual e os recursos reais do Concello, por un lado, e incúmprese a LCSP polo outro.
Xa fai anos que lles demandamos limitar o abuso do contrato menor e licitar a luz, estudando alternativas ás grandes eléctricas, como as cooperativas enerxéticas galegas. Fai uns anos a Deputación de Ourense licitou a luz, poden pedirlle os pregos a Baltar.
Portanto, isto era evitábel e trátase dun problema recorrente por non ter o servizo licitado, o cal non podemos partillar nen apoiar.
A maior abastanza, o informe da intervención sinala que procedería facer primeiro a revisión de oficio que declarase a nulidade de pleno direito e despois proceder a facer o REC. Así llo temos pedido xa en varios recursos apresentados, mais eluden calquera responsabilidade e seguir os procedementos legalmente estabelecidos.
Manuel Lorenzo di que están na boa liña e antes de comprometer gasto é certo que teñen que comprobar que exista crédito. No entanto, onte visitouno Luís Aragunde [ex-alcalde do PP de Cambados, até 2015] e contoulle que deixou a alcaldía con 35 reparos e a actual rexedora [PSOE] ten 78. Ou se levantan reparos ou se paraliza todo. O Concello de Lugo [PSOE e BNG] vén de aprobar un REC por importe de 28 millóns de euros. Agradece en todo caso o ton das intervencións e dálle pena que haxa xente sen cobrar por estas cousas. Hai cousas que non se poden prever, deben deixar unha partida de imprevistos, mais é difícil calcular e hai urxencias [manipula porque estamos falando da luz que non é nengunha urxencia, senón un gasto elevadísimo e recorrente todos os meses polo que non pode seguir como contrato menor]. Agora teñen que facer un muro no camiño das Córneas e non teñen financiamento (8-10.000€) polo que terán que buscar outras partidas.
Votos a favor: 7 (PP) En contra: 6 (Por Chantada e PSOE). Apróbase.
4.- MOCIÓN DO GRUPO MUNICIPAL SOCIALISTA SOBRE MEDIDAS PARA A VOLTA ÁS AULAS. EXP. G-835/2020.
Expón a moción Raquel López, conforme a exposición de motivos e os acordos da moción.
No pleno do 29 de xullo xa transmitimos un rogo e varias perguntas sobre esta cuestión, en concreto rogabamos que o Goberno municipal estudara as nosas propostas para chegar a setembro coas tarefas feitas. Infelizmente, coidamos que non foi así.
Queremos, pois, lembrar as alternativas que propomos, algunhas xa contidas na moción:
No acceso e na saída dos centros sempre se producen aglomeracións, pola COVID-19 cómpre adoptar medidas decididas. Débese falar coas direccións dos CEIP para optimizar as entradas e saídas1. Asemade, cómpre incrementar o espazo de acceso aos colexios para as crianzas e acompañantes, estudando a nosa proposta de camiño escolar enunciada no seu momento.
Para a conciliación é o momento de estudar tamén implementar o Plano madruga, vendo o número de solicitudes e contratando ao persoal necesario. Desde Por Chantada mostramos a nosa disposición para apoiar o cambio orzamentar que se requira para pór en marcha este programa, así como a participar da elaboración dos seus protocolos.
Limpeza e desinfección do centro. Contratouse moi pouco persoal para todo o que demandan dos protocolos. Entendemos que o Concello seguirá a asumir a limpeza e desinfección dos centros de primaria – de xeito impropio, pois debería estar coberto por Educación – e que precisa un reforzo orzamentar nesta partida. Un informe xurídico da Deputación de Pontevedra e outro da Deputación da Cruña asinalan que os custes extraordinarios de desinfección e limpeza xerados pola COVID-19 «non son competencia propria dos concellos e supoñen unha ampliación das mesmas». O Concello debe asumir, pois, esta necesidade polo ben da comunidade educativa local, mais logo repercutir os gastos á Xunta da Galiza, que recebeu 92,9 millóns de euros de fundos extraordinarios do Estado para educación.
A situación sanitaria vaise manter, previsibelmente, máis aló deste curso, co cal, os nenos e nenas de Chantada vanse ver privadas de facer moitas actividades dentro e fóra da aula que habitualmente facían en conxunto, como poden ser os festivais de Nadal e fin de curso, excursións pola zona ou, simplemente, xogar no parque en conxunto de xeito habitual. Entendemos que dende o Concello se pode contribuír a manter a conexión do alumnado dos CEIPS mediante o recurso a actividades en liña. Por iso, consideramos que se debe reforzar esta área de animación sociocultural e dotala dos recursos necesarios para que durante todo este ano se fomente a conexión dos nenos e nenas con actividades lúdicas e educativas.
O PP votou no parlamento galego contra o sufraxio das máscaras que pasarán ao cativo orzamento escolar. Ante a obrigatoriedade do uso de máscaras na aula e dado o custe que vai supor para as familias, uníndose ao custos habituais do inicio de curso, entendemos que é o
momento de que o Concello realice unha nova dotación de máscaras dirixida á poboación escolar, tanto de Primaria como de ESO, FP e Bacharelato. Aínda que o Concello xa dotou aos nenos e nenas de máscaras estas vanse deteriorando co uso, polo que entendemos que sería importante comezar o curso cunha nova doazón de máscaras á poboación escolar, toda vez que, neste momento, xa se dispón de máis modelos homologados no mercado, tanto reutilizábeis como cirúrxicas dun só uso.
Partillamos dos acordos da moción tamén que a pandemía fai necesario impulsar o Consello escolar municipal, con reunións periódicas para o seguimento da situación sanitaria e das necesidades dos centros e da comunidade educativa.
1 O CEIP Eloísa Ribadulla abre portas ás 9:00 horas e o Xoán de Requeixo ás 9:30 horas e no primeiro saen ás 14:00 e no segundo ás 16 horas. No Eloísa Ribadulla á hora de entrada e saída hai aglomeracións no exterior, conflúen as crianzas e acompañantes que chegan a pé cos que chegan de carro (o transporte escolar accede ao recinto polo que non afecta ao exterior).
No Xoán de Requeixo á hora de entrada e de saída conflúen no exterior todos e hai aglomeracións no espazo habilitado de agarda (rúa poeta Añón) e diante da cancela de entrada. Para maior agravante o tránsito non se interrompe aumentando a conxestión e a beirarrúa onde baixan as crianzas do transporte escolar é moi estreita e coinciden coas que acceden a pé.
O alcalde di que non está disposto a darlle unha patada ao presidente da Xunta ou ao Conselleiro aprobando esta moción. O PP obtivo maioría absoluta. Se son incompetentes, como defende o PSOE, que nas próximas eleccións os cidadáns tomen nota e os boten fóra. Non concorda co que di a oposición. Con maior previsión recoñece que poderían derivarse alumnos a Carballedo ou Taboda ou mesmo usar escolas rurais, mais pensa que en Chantada non hai problemas de lotación de alumnado. Reforzouse a limpeza dúas horas ás mañás e están facendo bolsa de traballadores. Prorrogáronlle a empresa o contrato até setembro de 2021 e a partir de aí licitarán mellor a limpeza. No Xoán de Requeixo xa hai área habilitada e acceso desde o pavillón e mais desde García Árias. Os pais deberían ter maior conciencia e no IES non é posíbel seguramente que se poña a policía local por mor do horario. Canto ao consello escolar asisten aos de cada centro e están contentes coas actuacións do Concello [non é o que nos consta desde Por Chantada como temos demostrado nalgún pleno]. O diñeiro para medios dixitais pode estudarse cando se estuden os orzamentos para 2021. Hai pontos da moción que van tentar cumprir de aquí a finais de ano e debater o orzamento antes de rematar o ano, mais non se van dirixir á Xunta cando xa comezou o curso e defende que o Goberno galego funciona á perfección. Ao mellor o PSOE debería preocuparse máis polo ingreso mínimo vital, que só entregaron 10%, ou os ERTEs. O Concello axudará ás familias con necesidades e ás persoas maiores.
Raquel lamenta como profesional e como viciña que o PP vote en contra e di que eles critican calquera administración da cor que sexa. Preocupante a defensa fechada da Xunta. Varela retruca que iso dio ela. Raquel di que ten a mesa do primeiro alumno pegada a dela. Varela dille que en que Concello é iso, que apresenten alí a moción. Raquel retrúcalle que onde están os cartos do Goberno central entregados á Xunta para educación. Varela dille que xa dixo Antón que ían en parte para computadores. Eles cumpren cos cidadáns de Chantada e cada catro anos hai oposicións nas urnas e a Xunta revalidou unha maioría aplastante.
Votos a favor: 6 (Por Chantada e PSOE). Votos en contra: 7 (PP). Rexeitada.
5.- MOCIÓN DO GRUPO MUNICIPAL POR CHANTADA-CUP A PROL DUNHA PAC AXEITADA PARA O INTERIOR GALEGO. EXP. G-835/2020.
Expón a moción o voceiro de Por Chantada, Antom Fente, sintetizando a exposición de motivos.
Desde o PSOE, Raquel López, di que é unha moción densa, aínda que entenden que o tema é complexo. O PSdG leva décadas traballando no tema da PAC e seguirá facéndoo. Coinciden nalgúns aspectos da moción: paisaxe, relevo xeracional, mudanza climática, calidade alimentar etc. Neste momento non tiveron en conta a situación da COVID-19, que é unha variábel a ter en conta. Tomara teñan en conta a moción os grupos do parlamento galego.
O PP di que non teñen inconveniente en apoiar a moción. Gobernando o PP en Madrid pasaban en gobernar en Europa sen reunións coas CCAA e sería bon que as fixesen. Ve ben pasarlle esta exposición de motivos á Xunta, ao Ministerio e aos grupos políticos e agarda que a teñan en conta. O Ministerio de Agricultura do Goberno estatal ten un ministro que é competente e cumpre chegar a Europa con unidade e sen confrontación.
Aprobada por unanimidade, Por Chantada (2), PP (7) e PSOE (4).
6.- RENUNCIA CONDICIÓN DE CONCELLEIRA DE DONA MARÍA VARELA RODRÍGUEZ (PSG-PSOE). DITAME DA COMISIÓN INFORMATIVA. EXP. G-834/2020.
Só interviu o alcalde agradecendo a presenza e o labor da concelleira do PSOE, a pesar de pertencer á Corporación apenas un ano. Desexoulle sorte no plano profesional e laboral e lamentou que se fose unha das “caras máis amábeis do Pleno”. Non se abriu rolda de intervención para os voceiros do grupo socialista e de Por Chantada.
7.- MOCIÓNS E ASUNTOS DE URXENCIA.
Non se produciron.
8.- DACIÓN DE CONTA DE RESOLUCIÓNS DA ALCALDÍA (DECRETOS 400/2020 A 495/2020).
9.- ROGOS E PREGUNTAS.
9.1.- Ornato público e lixo.
9.1.1.- Actividades insalubres en Vista Alegre.
En Vista Alegre recebemos queixas viciñais polo botellón, prohibido pola lexislación actual da COVID-19, e o denominado popularmente como mirador ten cada vez máis lixo. Rogamos que se execute a correspondente limpeza e se incremente a vixilancia, tamén no parque da feira vello, pois recebemos queixas de actividades ilícitas.
Contesta o alcalde, que tamén hai que reforzar a vixilancia nas escolas rurais, que son do Concello e mesmo algunha alugouse. Vaise arranxar a rúa Vista Alegre.
9.1.2.- Sumidoiros atascados.
Rogamos que antes da temporada de choivas máis fortes se proceda a revisar os sumidoiros, xa que existen varios que están totalmente atascados, por exemplos, na rúa de Portomarín e no mercado gandeiro, até con terróns de herba.
Concordan que é necesario, que normalmente se fai en outubro.
9.1.3.- Colectores.
Moitos colectores da vila precisan de ser reubicados e, en todo caso, deben estar limpos. Os amarelos e os de vidro son os que pior están e non se limpa debaixo deles. A imaxe de moitos deles dista moito do desexábel e máxime nesta situación de pandemía. No rural hai varios totalmente rotos. O horario de tirar o lixo só ten sentido se coincide co de recollida inmediatamente despois e hai que mellorar a distribución dos colectores en varios pontos. Os colectores están mellor nun solar sen edificar, pois repartidos quitan prazas de aparcamento. Cada tonelada de cascallos son 80€ van ter que revisar a ordenanza.
9.1.4.- Limpeza rúas.
Nas inmediacións da praza de abastos ou na rúa da Flora, por pór só algúns exemplos.
9.1.5.- Praza Santa Ana.
Rogamos novamente que se arranxen os elementos do pavimento que o precisan con urxencia, así como vernizar os bancos e limpalos por baixo. Debe vixiarse que se aparque mellor.
Van arranxar os bancos en breve.
9.1.6.- Camión abandonado.
Hai un camión abandonado nun solar fronte ás piscinas e está criando maleza polo que rogamos que se actúe.
Hai outro nun solar alugado polo Concello. Toman nota.
9.2.- Peonalización Cantón.
Rogamos que se vixíe o mal uso dos aparcadoiros existentes na nova zona peonil a horas en que non está xustificado o seu uso.
Negan que haxa problemas.
9.3.- Xardín da infancia (Galiña Azul).
Para alén de que coa escusa da COVID-19 se impuxo o mesmo catering que opera no centro de día, tanto en Chantada canto en Taboada, Antas e Pantón, a escola infantil segue sen pintar. Coidamos que este ano disporíase de fundos suficientes para facelo, xa que non comprometería unha contía moi elevada. Rogamos, pois, que se pinte a escola infantil.
Toman nota e verán se se pode facer xa neste 2020.
9.4.- Piscinas municipais.
Cando contemplan abrilas?
Se poden o 2 de outubro.
9.5.- Rozado na parroquia de Arcos.
Desbrozaron mal en Arcos e non volveron a pasar a pesar das queixas viciñais. Por exemplo, o camiño da parte de arriba de Souto non se desbrozou e en Gomesende. Rogamos se solucione.
Están rematando coas ribeiras e empezarán outra vez que cumpre en San Vicente etc. Este ano houbo tres meses perdidos pola pandemía.
9.6.- Pistas.
9.6.1.- Arcos.
Aínda que xa trouxemos unha relación na moción que veu ao pasado Pleno e que está a comisión de seguemento das infraestruturas por constituírse, transmitíronnos que urxe o arranxo das seguintes pistas:
A pisa que sai da Cruz de Outeiro até Casteda.
Pedrafita a Casteda.
Arsilleiros desde Casteda á cima da Cruz.
Igrexa – Arcos, o firme está moi deteriorado.
Vilanova (estrada a Antas), a pista non se anda.
Rogamos que se faga, como solicitamos, unha relación polo nível de deterioro e que se liciten conxuntamente, xa que se están contratando como contratos menores todas con FEVISA Vías e obras, empresa á que aínda recentemente se lle abonaron 120.143,43€ en xuros de demora (Decreto 446/2020 de 12 de agosto).
Cando se prevé criar a comisión de infraestruturas? Facer unha ou dúas e na dos orzamentos facer estudo das que fican sen arranxar.
9.6.2.- Devolución AGADER.
Mediante Decreto 405/2020 de 24 de xullo acordouse devolver á Consellaría de Medio Rural os fondos non xustificados AGADER 2019 por importe de 39.431€. Estes fondos correspondían ao expediente PM19-291 Mellora de camiños municipais da Consellaría de Medio Rural da Xunta da Galiza. Poden explicarnos isto? Provabelmente naquele intre o Concello non lle podía facer fronte ou ben incumpriron o prazo da xustificación.
9.7.- Sentenzas (Decreto 430/2020 de 4 de agosto).
Abonáronse 11.087,1€ a varias persoas en conceito de expropriación e xuros pola Sentenza 86/2020 do Xulgado do Contencioso Administrativo nº 1 de Lugo do 12 de xuño de 2020. Pódennos explicar isto? Non se concreta na resposta nada.
9.8.- Guía de linguaxe inclusiva (Decreto 426/2020 de 3 de agosto).
Contratouse con Coeduca Consultora de Coeducación por importe de 2.194,78€.
A quen se vai dirixir? Primeiro aos funcionarios e logo a outros colectivos pouco a pouco, como asociacións.
Cantos exemplares en papel se van facer? A subvención inclúe a impresión de 20 exemplares.
Disponibilizarase na web para baixar libremente? Rogamos que así se faga. Din que se fará.
10.- Muradelle. Cruceiro e patrimonio.
Propomos como rogo que o Concello de Chantada se dote dunha Guía de restauración, conservación e xestión do patrimonio. Están de acordo.
Desde Por Chantada-Candidatura de Unidade Popularlevaremos ao vindeiro pleno ordinario de marzo , a través do noso concelleiro e voceiro Antom Fente, unha Moción para impulsar medidas a prol do sector apícola.
Como deixamos claro na moción, a apicultura é unha actividade social e economicamente relevante na Galiza, xa que o sector conta con máis de 160.000 colmeas en 4.000 explotacións diferentes e unha dinámica de crecemento, máis de 70.000 colmeas nos últimos anos. Porén, as importacións de baixa calidade aumentan ao ritmo dunha regulación da etiquetaxe por parte das administracións que non detalla cal é o país de orixe. Nas últimas décadas as importacións duplicaron no Estado, atinxindo xa as 30.000 toneladas anuais. Fundamentalmente desde Arxentina e China entra mel de baixa calidade ou, moitas veces, adulterado, permitindo a normativa etiquetar meles con menos 1% de mel procedente da Unión europea como mistura de meles orixinarios e non orixinarios da UE, o que, evidentemente, ao noso xuízo, é unha estafa ao consumidor e un fraude ao sector que, na Galiza, desenvolve un papel imprescindíbel.
Cómpre lembrar que o consumo de mel galego só ten aspectos positivos: favorece a economía local, fixa poboación no rural, provoca menores impactos ambientais derivados da importación desde longas distancias e é indespensábel para o mantemento da biodiversidade e da produción agraria pola polinización das abellas.
Nova entrega do Observatorio da Inversión Pública de Por Chantada-CUP. Desta volta, divulgamos as conclusións dun estudo sobre os servizos sociais no conxunto do Reino de España intitulado Valoración del desarrollo de los servicios sociales por Comunidades autónomas e de cuxa autoría responde a Asociación estatal de directores e xerentes de Servizos Sociais . Canto a Galiza, cómpre dicir que a nosa nación ocupa o posto 13º na clasificación estatal no desenvolvemento do Sistema Público de Servizos Sociais. Após anos de continua regresión en 2017 rexistrouse unha evolución lenemente positiva, mais aínda por baixo dos níveis de 2012 e xa nen falemos dos níveis precrise. De facto, a inversión das AA.PP galegas manténse sen apenas variacións desde 2015 e a calificación global para 2017 é débil (4.17/10).
Así as cousas, o gasto por habitante/ano do conxunto dos concellos, deputacións e da Xunta en 2016 foi de 274.91€, inferior ao que se rexistraba en 2011 que era de 278.09€, e moi por baixo da medida do conxunto do Estado, que é de 339.69€. Asemade, a porcentaxe do PIB galego que representa esta inversión é de 1.29, unha décima por baixo do rexitrado en 2011 (1.30) e sensibelmente inferior á media do Estado (1.42). Isto, non se explica sen a hexemonía dos partidos da dereita, tradicionalmente contrarios a políticas públicias sociais fortes a pesar do crecemento da desigualdade no seo da nosa sociedade, mais tamén a algúns gobernos locais que se autositúan na esquerda mais sen desenvolver políticas que conecten cos valores e principios ético-políticos históricos da esquerda.
A atención á dependencia ten unha cobertura para 2017 de 6.4% da poboación potencialmente dependente, lonxe do 8.5% da media estatal. A porcentaxe de desatención, o denominado Limbo da Dependencia, é de 26.5%. Tamén se observan importantes eivas nun terreo que achamos fundamental como é o das Rendas Mínimas de Inserción, que pasou de ofrecer unha exígua cobertura de 7.1% da poboación en risco de pobreza en 2014 a tan só 6.1% en 2015, por debaixo da media estatal de 8.7%. Outro déficit notábel é o das prazas residenciais para persoas maiores, co agravante do aumento do gasto pola aposta do privado fronte ao sistema público. A cobertura é de 1.08% fronte 2.16% da medida estatal e no Servizo de Axuda no Fogar (SAF) os dados son máis converxentes coa medida estatal (3.2% na Galiza fronte 3.8% no conxunto do Estado), non así na teleasistencia (0.85% fronte 2.74%).
O estudo incide en que <<o principal desequilibrio do Sistema Público de Servizos Sociais na Galiza é o que denominamos “direitos de papel“, é dicir, un Sistema ben ordenado (Lei, Catálogo, Plano estratéxico, boa integración entre administracións…), mais unha relevancia económica debil e, sobretodo, unha cobertura moi limitada de prestacións e servizos. En consecuencia, o estudo formula as seguintes recomendacións:
Incrementar a inversión social por parte das AA.PP (Xunta e entidades locais, incluídas deputacións nestas) co horizonte de achegarse, cando menos, á medida estatal. Para este fin, o conxunto das AA.PP galegas deberían incrementar 23.6% dos seus actuais orzamentos, o que supón invertir cada ano 176 millóns de euros máis en Servizos Sociais.
O anterior incremento orzamentar debería destinarse prioritariamente a:
Mellorar a cobertura e dotación do Sistema de Rendas Mínimas de Inserción (SRMI) e desenvolver unha Lei de Rendas Mínimas na Galiza, que fundamente este incremento da cobertura e o axeite ás novas situacións de pobreza, nomeadamente aquelas que non están necesariamente vencelladas a situacións de desarraigamento ou exclusión.
Continuar incrementando a cobertura do Sistema de Atención á Dependencia (SAD), reducindo a porcentaxe de desatención que segue afectando a máis dunha cuarta parte das persoas que teñen recoñecido o direito a recibir prestacións ou servizos do Sistema (26.5%).
Incrementar a oferta de prazas residenciais públicas para persoas maiores, xa que a ratio da Galiza (1.08 prazas por cada 100 pessoas) é das máis baixas do Estado.
Incrementar o servizo de teleasistencia.
E Chantada que?
Na análise dos orzamentos que vimos facendo cada lexislatura en Chantada, desde a CUP constatamos a insuficiencia de recursos e inversións en políticas sociais públicas e a pervivencia dunha concepción destes como asistenciais, froito de inercias clientelares na xestión destes. Isto trae consigo que, a diferenza do conxunto da comunidade, Chantada fique moi baixo en desenvolvemento normativo, carecendo, sen ir máis lonxe, de ordenanza de emerxencia social demanda continuada nesta lexislatura desde o noso grupo e cuxa ausencia suscitou reparos da intervención municipal (o que semella que conducirá a que se desenvolva tarde e mal unha ordenanza). Son significativos tamén conflitos no SAF, falta de prazas da gardaría, xestión deficiente dos fondos para emerxencia social, escasa conexión e reciprocidade cos colectivos sociais que desde a sociedade civil combaten as problemáticas sociais de diferente signo e, sobretodo, unha clara insuficiencia orzamentar que anos após ano vimos verificando e rexistrando. O gasto por habitante e ano na vila do Asma segue moi por baixo da maioría dos concellos da nación galega e non sufriu evolucións significativas nas dúas lexistaturas de Inta.
Desde Por Chantada-CUP impulsamos máis un acto para reflexionar sobre o tempo e o lugar que nos tocou vivir. Desta volta será o 14 DE SETEMBRO ás 19:30 horas no Círculo Recreativo e Cultural de Chantada (Casino).
Trátase de ouvirmos e debatermos cos autores de dous dos ensaios fundamentais publicados na nosa Terra neste 2018: O colapso territorial en Galiza de Xose Constenla e O canastro sen tornarratos. Resistencia popular na era do capitalismo sen democracia. Unha ollada galega de David Rodríguez.
Xosé Constenla Vela (Compostela, 1980) licenciouse e doutorouse en Xeografía pola USC, exercendo actualmente como docente na UVigo e de León, após o seu paso pola universidade Carlos III de Madrid e a UdC. É tamén autor de (Re)Imaxinando o universo urbano. De Baltimore a Santiago de Compostela e hai uns meses, en marzo, estivo connosco precisamente para falarmos de modelos de xestión do #territorio na secuencia da declaración #BIC da #RibeiraSacra. Precisamente, froito daquel debate foron as alegacións que apresentamos ao expediente e que intitulamos Os indíxenas imos comer turismo. Agora, Xosé Constenla achéganos o seu novo ensaio O colapso territorial en Galiza, galardoado co Premio Ramón Piñeiro de ensaio no ano 2017.
David Rodríguez (Vigo, 1975) é deseñador gráfico. Publicou teatro radiofónico como O Bamban (2007) ou Nunca me esquecerei de ti (2010), o poemario Lapidarias, os versos escuros (2010) e partipou de ensaios colectivos como Non conciliados. Argumentos para a resistencia cultural (2010), A praza é nosa (2011), 15-M. O pobo indignado (2011), Por uma democracia radical. Vozes subalternas contra o estado exceção (2012), Entrementres. Ensaios para unha nova cultura política (2014). Desde 2005 mantén tamén a súa bitácora persoal O Funambulista Coxo que peneirou en papel nun volume publicado en 2012 e intitulado Retomando a palabra. Das guerras culturais ao crac financeiro. No tocante a O canastro sen tornarratos. Resistencia popular na era do capitalismo sen democracia. Unha ollada galega estamos perante un monllo de reflexións imprescindíbeis e necesarias sobre o noso aquí e agora como pobo.
Se nos queres axudar a promover o acto colando cartaces nos teus espazos de relacionamento social , o cal agradecemos de antemán, podes imprimir o seguinte PDF: cartaz definitivo.
A sesión ordinaria do Pleno municipal de Chantada comezou ás 20:03 horas coa asistencia de 12 concelleiros (todos agás Héctor Rodríguez do PSOE) mais a secretaria municipal María Alvar, a interventora acidental Susana Martínez e o traballador municipal Segundo Navaza. Tamén, como público, asistiron (a partir do ponto 2º) dous xornalistas de Televinte e 4 cidadáns.
Javier Medela (PP) indica que hai frases que non se recolleron ben, especialmente no ponto 6º, a modificación pontual do PXOU feita á medida do solicitado por Amancio Seijas no seu día, subliñando que defendeu que a lei deseña un procedemento específico.
Desde Por Chantada-CUP tamén se fai unha corrección dun erro material na acta. Na páxina 20, no debate do ponto 7º, dise que «o portavoz do Grupo Por Chantada-CUP, que di que na XGL tomouse razón de que se perdera o recurso». Debería indicar que, conforme ao que expuxemos realmente, se perdeu o contencioso-administrativo e a XGL negouse a apresentar recurso contra a sentenza ou a iniciar calquera outro procedemento para defender a súa posición en relación ao edificio do SAREB.
UNANIMIDADE.
PARTE RESOLUTIVA
2.- RECOÑECEMENTO EXTRAXUDICIAL DE CRÉDITO 01/2018. (EXP. G-241/2018)
Neste ponto comezou falando a secretaria municipal para indicar que, conforme ao artigo 123 do ROF, ditaminouse favorabelmente a proposta na CI cos votos de Inta.
Desde o PSOE indicoused que se faga constar na acta o xa referido en todos os plenos sobre este asunto e cita o informe da interventora canto o fraccionamento que se fai coas facturas. O de sempre. Falta previsión e organización.
O PP di que se dan por enterados e que entenden que este é o mecanismo do que dispón o goberno para aprobar facturas.
Desde a CUP vemos como, máis unha vez, se exemplifica o deficiente e ineficiente funcionamento da administración local en Chantada, pois temos continuados reparos da intervención e REC. Comezamos este curso político vendo como chegan ao pleno 2 REC. En primeiro termo, queremos subliñar que, a diferenza doutras ocasións, non se remetiron as facturas orixinais para comprobarmos que, efectivamente, cumprían ou non os requerimentos. Esta cuestión, de por si, complica que se poda apoiar este ponto porque os órganos colexiados conforman a súa vontade en base a informes e consideracións obxectivas e non de profesións de fe. O que acabamos de asinalar non é en balde, máxime cando a LCSP foi reformada. Canto ás facturas, que integran a relación de facturas nº1 por importe de 97.689,20€ que sofreu o reparo 4/2018 da intervención municipal, aparecen algunhas rexistradas e emitidas hai meses que non entendemos como, ao final do ano, non foron abonadas tendo en conta a orde de pagos. Tamén figuran da xestoría, facturas continuamente reparadas ao longo de todo o ano 2017 sen que ningunha medida fose adoptada para subsanar tales reparos polo que dificilmente se pode dar cobertura a este REC 1/2018. A maiores, existen varias facturas que remiten a conceptos que deberían ser licitados por seren gastos de natureza periódica e recorrente no tempo que van alén do ano natural, tratando desde o Goberno todos os contratos municipais como menores e incorrendo nunha flagrante violanción da LCSP canto ao que dispón sobre contratos menores que, por certo, foi obxecto recentemente dun programa televisivo, que analizaba casos de corrupción e clientelismo nas institucións locais. Pésimo exemplo da Chantada mantendo estas condutas que foron reparadas en máis de 100 ocasións pola intervención no ano 2017. Outras son pagamentos a entidades cívicas sen dispor dun convenio en vigor que dea cobertura xurífica, seguranza e aclare os direitos e deberes das partes que é o mínimo cando falamos de cartos públicos e relacións coas organizacións e entidades da sociedade civil. O até aquí exposto resulta ser coincidente, en grande medida, co Informe da intervención sobre o expediente 241/2018 de 1 de marzo, que é o que agora nos ocupa. Dispón o citado informe: • que non existe informe con proposta de resolución contravindo o artigo 175 do RD 2568/1986, de 30 de novembro; • que se incumpre o Plano de axuste en vigor (aprobado por Inta, PSOE e PP) porque «abúsase dos contratos menores, tratando todos os subministros e servizos do Concello, como contratos menores», e, xa que logo; tamén se afirma que non se respeitan os artigos 23.3, 86, 109, 111.1 e 138.34 TRLCSP, do cal se derivan resposabilidades legais –até de tipo patrimonial– conforme a Disposición adicional 19ª do TRLCSP ou do artigo 8.1 da Lei Orgánica 2/2012. • que se conclúe no informe que «son gastos repetitivos no tempo, dos cales Intervención non posúe documentación algunha, polo cal, estanse a fraccionar, xa que non hai constancia de que se sacaran a licitación».
En consecuencia, expómonos a adoptar un acordo con elementos constituíntes na súa natureza de dubidosa legalidade e sobre os que paira a nulidade de pleno direito. Portanto, solicitamos a votación nominal (art. 102 do ROF) e imos votar en contra.
O alcalde cerra as intervencións e di que, a pesar dos reparos, que van sobretodo ligados con Fenosa, que non sabe como se pode facer porque hai mil e pico luces de tanto alzado. Haberá que licitar con varias empresas, aínda que tamén quere dicir unha cousa, que hai moita xente no rural que muda de compañía e, ao pouco tempo, xa está descontenta. Gas Natural tamén contribúe con impostos ao Concello e os reparos veñen por isto e, ao mellor, os técnicos deberían dicir como se fai isto e non só pór reparos. Pasamos logo á votación nominal que vai ter o mesmo resultado ca sempre.
Votación nominal:
A favor: 3 (CUP e PSOE) Abstención: 2 (PP) En contra: 7 (Inta)
Votación:
A favor: 7 (Inta) Abstención: 2 (PP) En contra: 3 (CUP e PSOE).
3.- RECOÑECEMENTO EXTRAXUDICIAL DE CRÉDITO 02/2018. (EXP. G-245/2018)
A secretaria lembra que se ditaminou favorabelmente este asunto en comisión informativa co apoio de Inta.
Desde o PSOE dise que aquí, a diferenza do anterior, non hai reparo, mais figuran facturas de menciñas desde o ano 2014.
O alcalde deféndese dicindo que foi erro do farmaceútico novo que non facturaba e tíñao alí acumulado.
O PSOE di que, contodo se absterá.
O PP di que se dan por enteredados.
Canto á CUP, neste caso, ao exposto no debate da epígrafe anterior, cómpre engadir -como xa se fixo desde o PSOE- que existen facturas de anos anteriores, concretamente das anualidades 2016 ou até anteriores no caso das menciñas. Isto ten difícil explicación e non debería ter acontecido, sen que se xustifica suficientemente no expediente o motivo de chegarmos a esta situación nen a causa de que non se tramitasen nalgún dos numerosos REC que se aprobaron en 2017 desde o Goberno. Amais, o REC 2/2018 atinxe a Relación de facturas nº2 por importe 5.149€, fiscalizándose no FI 27/2018 de 1 de marzo [doc 1]. Cómpre engadir, que se o anterior REC facía referencia ás FAC nº 1 e este ás nº2 as nº 3, 4, 5 foron obxecto do RI 5/2018 de 6 de marzo indicándose que nestes 153.000€ se volve incumprir a LCSP e, por se isto fose pouco, afírmase que «o artigo 47.1.e) da Lei 39/2015, de 1 de outubro, que configura como nulos de pleno direito os actos ditados “prescindindo total e absolutamente do procedemento legalmente estabelecido ou das normas que conteñen as regras esenciais para a formación da vontade dos órganos colexiados. Circunstancia confirmada polo artigo 32 TRLCSP». En consecuencia, non é sustentábel unha xestión baixo reparos e suspeitas permanentes, unha moi má xestión e un modus operandi que non partillamos, expóndonos a adoptar un acordo con elementos constituíntes na súa natureza de dubidosa legalidade e sobre os que paira a nulidade de pleno direito. Portanto, solicitamos a votación nominal (art. 102 do ROF) e imos votar en contra.
Votación nominal:
A favor: 3 (CUP e PSOE) Abstención: 2 (PP) En contra: 7 (Inta)
Votación:
A favor: 7 (Inta) Abstención: 2 (PP) En contra: 3 (CUP e PSOE).
4.- MODIFICACIÓN ORDENANZA FISCAL DA TAXA POLA REDE DE SUMIDOIROS E PREZO PÚBLICO POLA SUBMINISTRACIÓN DE AUGA. (EXP. G- 15/2018)
Desde o PSOE indícase que o informe de secretaría indica que non cabe recurso, mais alegación. A proposta ao Pleno non seguía o procedemento, o que é grave. Paradoxo que se viñese ao Pleno con dúbidas e non se aclarase. Remítese ás actas do Pleno de xaneiro e non se seguiron os procedementos e, por iso, non poden apoiar este ponto. Lembran o comportamento da empresa que deixa moito que desexar.
Medela di que o PP mantén a posición do Pleno anterior, xa que hai formalizado un contrato coa empresa e non entra en máis porque di que non nos compete.
Fente comeza perguntando se entendeu ben e, segundo a proposta ao Pleno, os novos valores apenas son computábeis dous meses após o acordo definitivo e publicación no BOP se a devindicación é bimensual? Entón a partir de xuño de 2018? [Susana Martínez di que a partir do 1 de maio de 2018] E como vai controlar o Concello que isto se cumpre… Curioso, en todo caso, que ningún grupo apoiara o noso voto particular, mais deba regresar ao Pleno dándose nos informes da secretaría e da intervención argumentos que, implicitamente, veñen a corroborar que as nosas dúbidas e argumentos expostos arredor desta cuestión eran certos (pp. 6-7 da Acta que aprobamos hoxe no primeiro ponto). No ponto 2º do Informe 17/2018 de 1 de marzo da Secretaria municipal dáse a razón á CUP en tanto en canto as modificacións incorporadas ao comezo do pleno do 8/01/2018 non eran a subsanación dun simple erro material ao afectaren á data de devengo e aplicación do acordo –mudanzas provocadas polo voto particular da CUP remitido á CI e que non se tivo en conta–. A maiores, non consta na acta plenaria (non pode constar ao non producirse) que se ratificara a urxencia da mudanza. Por outras palabras, esmágase coa maioría absoluta o debate e a adopción de acordos obxectivos e fundamentados que defendan o interese común. Se se nos fixese caso, tería vido a este pleno, retirándose o ponto, e evitando todos estes problemas e ter que alegar o mesmo en tres ocasións (na CI, no Pleno e no período de alegacións) para rematar conseguindo que se respeite a legalidade e volta ao Pleno. Abondaba con lermos a documentación e o expediente, porque da súa simples leitura deducíase que había cuestións que clarear en aras do interese da cidadanía que é a quen se debe o noso grupo, pondo sempre os intereses colectivos por cima dos particulares. O noso esforzo serviu en todo caso, tanto para facer ver que non se pode actuar coa forza da maioría sen atender á razón, e para librar dunha aplicación retroactiva aos cidadáns que, só pagarán as novas taxas 6 meses deste 2018 e non a anualidade inteira. A maiores, gardamos á administración local de confrontar un hipotético contencioso por incumprir a irretroactividade das normas, principio consagrado na CE de 1978.
Varela di que viríalle ben asistir ás CCII, pois son cousas xa faladas e debatidas e non teríamos que estar aquí aguantando cousas.
Votación:
A favor: 9 (Inta e PP) Abstención: 2 (PSOE) En contra: 1 (CUP).
5.- MODIFICACIÓN PUNTUAL DO PXOM NO LUGAR DE ALEMPARTE-MARIZ. (EXP. G-310/2017)
O expediente íntegro encóntrase agora a disposición da cidadanía para a súa consulta e para formularen as alegacións que estimen oportunas, se ben a semana seguinte ao Pleno non se subira aínda ao site do Concello de Chantada.
A secretaria, María Alvar, di que o ditame foi favorábel.
A voceira do PSOE comeza a quenda de intervencións, segundo a orde estabelecida, afirmando que a APLU ten fixación co Concello de Chantada. A documentación deixa claro que pasou, unha obra feita desaxustada con respeito ao proxecto que pode conducir a unha demolición. Isto condiciona o seu voto, a pesar da gravidade das cousas contidas no expediente. Sublíñase desde o PSOE que esta MP é diferente doutras por mor do informe da secretaría municipal, que afirma que non responde a un interese público e que se incorre en desviación de poder se se aproba esta MP. O PSOE ten que emitir o seu voto en función do único informe xurídico do que dispoñen, polo que non apoian. Contrasta que no pasado pleno a modificación do PXOU que se fixo si contaba cun informe externo da USC.
Javier Medela di que estamos aquí para solventar os problemas da viciñanza e que hai que axudar a esta familia e subsanar o erro, aínda que evidentemente cometeron un erro. O 7 de decembro de 2015 tivemos un caso semellante, debemos actuar dun xeito análogo. No PXOM aprobado inicialmente en marzo do ano pasado estaba contemplada esta modificación polo que van votar a favor.
Este expediente xa o consultamos cando estaba na Consellaría, se ben é certo que agora se fixeron algunhas mudanzas polos informes que chegaron. Deféndese a independencia dos funcionarios do Estado. Compartimos a dimensión humana e non a desporpoción do Leviatán do Estado, se ben Estado tamén é o Concello que debera vixiar e para iso cobra unhas taxas. O funcionamento urbanístico toda a vida en concellos como o de Chantada, non é precisamente un urbanismo do século XXI. Entón, hai unhas inercias, hai unhas crenzas, tamén por parte dos cidadáns de que “toda a vida se fixo así”, que nunca vai pasar nada. Até que un día chega a APLU, un organismo da Xunta, e denuncia. Cando esta acumula ducias de denuncias e a institución local, que tamén é Estado repetimos, non actúa e mira para outro lado créanse cerellos que crean uns problemas gordísimos que repercuten na cidadanía. O máis fácil é chegar aquí, dicir que apoiamos ao máximo, facer populismo -agora que está tan de moda a palabra-. Porén, cómpre ler as máis de cen páxinas do expediente para darse conta de que a pesar dos avisos da Consellaría sobre as previsións de crecemento isto non subsanou como indica o informe de secretaría ao existir unha única demanda de licenza, a da construción afectada. Isto xa acontecía no PXOM e volverá aflorar cando este continue a súa tramitación. Que se fixo? No documento de decembro, a diferenza do de febreiro, quitouse unha parte, mais segue habendo un problema por facer os proxectos a corre, porque podería tentar xustificarse un crecemento mínimo que atinxise parcelas interiores e unha exterior ou dúas ao sumo e non esta proposta totalmente sobredimensionada. Se se compara co PXOU do 85, sen crecemento algún por certo, é desproporcionado para alén de pagar solares inutilmente e van pór problemas seguramente por isto na Consellaría, que non poden estar por cima das leis e facer urbanismo á carta que bate coa comprensión oral que se poda ter. Aquí tamén entra a demora, porque isto tería que tramitarse antes e se co PXOM se coñecían os problemas de EPTISA solventalo antes e non andar con MP cando temos un PXOM en tramitación e as licenzas suspensas. Algo inaudito.
Varela di que a CUP está dicindo cousas que aclarou na CI, que se aconsellaron mal os proprietarios e que a licenza estaba ben dada, o Concello dá licenza sen perxuízo de terceiros. Hai este problema e non houbo alegación algunha co PXOU de Chantada por isto e foise falar con Urbanismo que pediu que reduciran o núcleo. Non hai trampa nin cartón. A xente é coma é. Di que se hai alegacións habería que ver que pasa, mais tampouco é bo saber de todo. El só sabe que non sabe nada. [Perguntámonos se entre as “aclaracións” está que, na acta aprobada unanimemente neste Pleno, recóllese (p. 9) que o alcalde recoñece que «até o de agora tratouse o uso de oficinas como uso comercial», ou sexa conscientemente incúmprese desde a institución local a lexislación que ela mesma emite, cando é quen debe velar e dar exemplo no cumprimento da lei. Isto ilustra como funcionan en Chantadas as cousas e o ponto que agora nos ocupa determina as consecuencias nefastas deste procedemento historicamente interiorizado na cultura política do ente local, mais propria da época de Cánovas e Sagasta, o século XIX, do que da Unión europea e o século XXI].
Córtasenos por parte do alcalde dicindo que este ponto xa está suficientemente debatido, eivándonos de acollernos ao artigo 92 do ROF solicitamos a retirada deste asunto e que volve ao pleno ordinario de maio, con informes que se centren na posíbel desviación de poder indicada no informe da secretaría, en relación coa documentación deste ponto da orde do día, e das dúbidas formuladas neste debate polo noso grupo.
Raquel do PSOE contéstalle ao PP que en ningunha MP constaba informe de secretaría como este.
Varela responde que se poden basear no informe técnico, que cando se trata de urbanismo el entende que prevalece o do arquitecto e que ten máis amparo legal. Cada un que pense o que queira [obvia que é a secretaria quen debe velar pola legalidade das actuacións do Concello e non o arquitecto municipal que opina sobre un proxecto simplemente].
Medela estamos para axudar aos viciños, estamos en fase inicial e vai haber alegacións.
Varela di que como está suficientemente debativo se pasa a votar.
Votación:
A favor: 9 (Inta e PP) Abstención: 2 (PSOE) En contra: 1 (CUP).
6.- MOCIÓN DE POR CHANTADA-CUP A PROL DUN NOVO ‘PLANO DE TRANSPORTE PARA A GALIZA” E DO ARRANXO DA 540 (EXP G- 246/2018).
Antom Fente exemplificou con esta imaxe as consecuencias terríbeis nos vehículos da viciñanza do calamitoso estado da N-540, que non é cousa de hai meses senón que é unha situación que se arrastra desde hai anos sen unha actuación enérxica das institucións locais da comarca.
A secretaria le os acordos.
A CUP defende a moción mediante unha exposición de motivos e mais fai referencia aos documentos 2 e 3.
Moitos pontos e moi diversos, di o PSOE: unha cousa é a 540 e outra o Casco antigo. Sómanse á reinvindicación. Nesta semana pasada varios altercados con vehículos na 540. Castigo e abandono do Ministerio nunha conexión de dúas capitais e afecta o Polígono. O PSOE foi o promeiro que apresentou unha moción sobre isto, aprobada por unanimidade, antes de que a CUP a levasen a outros sitios. Amais, na Deputación de Lugo e no Congreso. por medio de Margarita Pérez, tamén levaron iniciativas deste teor. Acusan ao alcalde de actuar unilateralmente sen contar co PSOE que traballou arreo neste tema e dar imaxe de unidade. Critica ao PP. A Xunta debe propor mobilidade e modelo de país, mais non sabe se o problema será o primeiro modelo. AMPAS chantaxeadas polos horarios. Apoian a mesa. Pouco que dicir sobre varias cousas aquí en Chantada. Tamén afirman que a peonalización do Casco ía no programa eleitoral do PSOE polo que apoian.
Medela di que o PP ve que son moitos pontos, como o PSOE. Na 540 apoian e dille ao PSOE que o PP apoiou na Deputación e na Xunta esas peticións. Dise que cando o PSOE apoie os Orzamentos Xerais do Estado (OXE) executaranse os sete millóns. Nas antípodas deste Plano de transporte que propón o señor da CUP e comparten o da Consellaría e aumentou en máis de 700 liñas e sastisfacción nos usuarios.
Varela di que Inta rexeita a moción porque é un totum revolutum difícil de pillar por ningún lado. Prestaríase para traer 20 mocións, ponto por ponto. O da 540 por pedila debería estar xa feita. Na Xunta local de seguranza da Feira do Viño o subdelegado tamén falou dos OXE e di que as obras serán en abril-maio. Tamén pular pola autoestrada Lugo-Ourense. Nós non lle imos facer o traballo á Xunta, xa faremos alegacións. Poden facerse reunións. Aínda hai eivas, transporte escolar Nogueira-Chantada segue sen dar cobertura e servizo. Pontos interesantes que se viñesen ponto por ponto poderían apoiarse.
Votación:
A favor: 3 (CUP e PSOE) En contra: 9 (Inta e PP)
7.-MOCIÓN DO PSG PSOE SOBRE A INSTALACIÓN DE ESTRUCTURAS PARA ANIÑAMENTO DE AVES. (EXP G-246/2018)
O PSOE expón os motivos que o levaron a facer esta moción.
O PP di que apoia.
A CUP tamén que apoia.
Inta di que van facer un estudo e ver onde estabelecer 3-4 pontos. Se callar coa mudanza climática rematan por ser unha especie de praga, como o xabarín que agora é unha praga. Apoian algo que pode ser un verdadeiro problema, coidado.
Votación:
UNANIMIDADE.
8.- MOCIÓN PSG PSOE SOBRE A REGULARIZACIÓN CATASTRAL E O IMPOSTO DE BENS INMOBLES. (EXP G- 246/2018)
A secretaria comeza indicando que o ditame da CI foi favorábel.
A voceira do PSOE procede a expor os motivos que a levan a defender esta moción. Di que o 0’6 de urbana lle parece axeitado e que o que propoñen é un acordo-marco, que logo debería concretarse a semellanza do que se fixo noutros concellos. Pasar de 0’4 a 0’3 en rústica. Noutro pleno xa trouxo a CUP a cuestión para de declarar o sector primario como estratéxico e así podermos aplicarlle as pertinentes bonificacións. Se agora o Concello está saneado como di Inta non hai excusa.
O PP di que ve complicado poder facer isto no medio dun plano de axuste co IBI afectado, aínda que eles apoian sempre baixar impostos [isto dio o do partido do Catastrazo, da conxelación das pensións…].
En nome de Inta o alcalde, Manuel Varela, di que hai que ser responsábeis con este tema, se a economía funciona pódese, senón non e, por iso, van facer un estudo. En rústica pouco suporía a baixada de 0,40 a 0,30 e, como as condicións económicas son totalmente saudábeis a pesar de estar en Plano de axuste, poderían liquidar a débeda de 1.600.000€ que ten aproxidamente hoxe o Concello de Chantada. O remanente de tesouraría é de máis de 2.000.000€, real, porque o total sería de 4.000.000€ [difícil manipular máis]. Baixando impostos para os cidadáns e para nós tamén. A revisión fíxoa o ministerio e Cadastro, non a imos facer nós. O Concello bótalle unha man a quen crea que estea mal feita a revisión. Na medida do posíbel tomaran medidas para xullo ou setembro, co fin de que entren en vigor o 1 de xaneiro de 2019.
Desde o PP pídese un informe e simulación do que suporía.
Varela di que teñen que facer os números, que xa na CI lle botaron contas a baixar do 0’40 para o 0’30 en rústica son por volta de 20.000€. Bonificar 95% os establos teñen que calcular co censo e ver canto se recauda.
O PP afirma que afloraron máis de 200 expedientes en Taboada coa bonificación do 0’40 (e non do 0’95 como pide o PSOE), ou sexa afloraron novos establos polo que se aumentou así a recaudación.
O PSOE defende que outros concellos con plano de axuste tomaron medidas e aplicaron bonificacións. Por que non se sae do plano de axuste?
O alcalde di que para iso hai que cumprir todos os parámetros, que xa o intentaron unha vez e non o conseguiron [en 2016 aínda co anterior interventor e cun desenlace do que xa advertimos desde a CUP].
A interventora accidental, Susana Martínez, di que é imprescindíbel liquidar a débeda [contraída na secuencia do pago a provedores e polo que se entrou no Plano de axuste].
Desde a CUP pídese a plabra, que aínda non se lle concedera a pesar das numerosas intervencións dos restantes grupos o que contrasta logo cos tempos e cos cortes que sufrimos en todos os plenos. Lémbrase que o Catrastrazo comeza cunha lei de Aznar do 2003 [o que serve de excusa a Inta para interromper a intervención] e que coa crise se aplicou para sanear as contas municipais e as débedas contraídas nos tempos de alegría mediante planos de axuste. En setembro de 2015 xa o PSOE trouxera unha moción nun sentido análogo á de hoxe. Inta votou en contra. En marzo de 2016 instamos desde Por Chantada a tomar medidas estudando o que se estaba facendo daquela en concellos como Lalín ou Silleda. Non se fixo nada. Despois, pedimos tamén que se contratase unha empresa para asesorar a xente que xa bastante tiña con pagar como para gastar tamén para reclamar e facer valer os seus direitos: tipos de usos, ponencias de valores e todas estas historias. En maio do 16, Por Chantada-CUP trouxo ao Pleno unha Moción apresentada polo grupo Por Chantada-CUP en maio de 2016 para declarar o sector agro-gandeiro como actividade económica de espeical interese ou utilidade municipal e impulsar unha nova ordenanza fiscal reguladora do Imposto sobre Bens Inmóbeis, incluso cunha proposta de ordenanza no sentido das bonificacións e medidas que hoxe novamente se piden aquí e que tampouco foi apoiada naquel intre. Un tema candente que percorreu toda a lexislatura e sobre o que sempre solicitamos medidas sen que se fixera nada ao respeito e o pasotimos do Goberno é indiscutíbel. Se imos ver os informes de seguimento do plano de axuste o que se nos dixo en todo momento, até cando se foi ao PEF, é que coa suba do IBI non había nengún problema entón veulle moi ben. Agora con estes pagos retroactivos estamos falando de máis de 900.000€ que van vir moi ben no ano eleitoral de 2019. Máis de 200.000€ por ano.
Varela di que non.
Fente retrúcalle que son dados de Cadastro e que, en todo caso, tornen públicos os documentos de Cadastro para ver o que é ou deixa de ser.
Varela di “si home si”.
Canto suporía baixar o 0’1 o tipo da urbana pergunta retoricamente Fente. 260.000€.
Da urbana pergunta a voceira do PSOE.
Fente di que si, que a rural apenas son en total algo máis de 100.000€ anuais.
Varela di que son noventa e pico mal.
Fente corríxeo, dicindo que agora son máis segundo as liquidacións de 2016 e 2017.
A interventora confirma mutatis mutandis as magnitudes económicas dadas pola CUP.
Desde a CUP afírmase que non hai xustificación de ningún tipo para non aceptar daquela a proposta de declarar o sector primario como estratéxico. 100.000€ de rústica nun orzamento anual de máis de 6 millóns de euros e con bonificacións que deben pedir quen ten a actividade agraria, polo que non era unha rebaixa fiscal desmesurada. Inexplicábel.
Varela intervén novamente para acusar, nun exercicio de demagoxia claro ao bipartito de cobrar 60.000€ en 2016 polo Centro de día e a Escola infantil e que, polo tanto, eses 100.000€ compren. Agora por cada praza no Centro de día o Concello paga 1.600€ e por cada crianza 900€ á Xunta da Galiza. Hai que facer eses números cando falamos destas cousas. Amais, non podemos superar o teito de gasto polo que non imos apoiar esta moción.
Retruca Fente mencionando a execución orzamentar, que se desprende da Liquidación de 2017 que vén hoxe ao Pleno, e os máis de 800.000€ que ficaron sen executar. Entón cartos debe haber cando lles sobran 800.000€ e os deixan sen executar.
Varela di que teñen un teito de gasto e que non poden incrementar o gasto máis do 2,4%. Que queren que faga? Reta ao voceiro da CUP a ocupar o seu lugar e que gaste o que queira e entra pola porta do xulgado.
Fente lémbralle que no ano eleitoral de 2015 superou o teito de gasto e non foi ao Xulgado [máis de 600.000€ gastados sen contrato e de palabra con dúas empresas en camiños, cuxas facturas foron declaradas nulas de pleno direito polo proprio Concello e polo Consello Consultivo da Galiza]. Apoiamos a moción.
Varela di que reciben a luba da moción para xuño ou setembro, o que non van é aprobar a moción nos termos en que vén, porque non se poden comprometer xa.
Votación:
A favor: 3 (CUP e PSOE) Abstención: 9 (Inta e PP).
Apróbase por maioría simple por erro de Inta ao votar, non se atreven a pedir unha nova votación. O voceiro do PP invoca unha cuestión de orde para perguntar se a moción fica aprobada e o voceiro da CUP di que si ao existir maioría simple (3 votos a favor e 9 abstencións), extremo que confirma a secretaria ao perguntarlle o alcalde pola maioría simple. Varela recoñece que é unha metedura de pata. Raquel dille que traia a proposta para xuño.
9.- MOCIÓNS E ASUNTOS DE URXENCIA.
Non se rexistran, aínda que o PP di que tiñan unha sobre a cadea perpétua revisábel.
Sobre este asunto perguntan desde o PSOE porque non veu a Pleno para ser aprobada, que anteriormente viña nos anos que ela leva de Concelleira.
Varela di que a Liquidación do orzamento é o ponto 10.
O PSOE di que porque non o traen a Pleno, que xa sabe que non é obriga mais que ten vido.
O PP di que mesmo houbo algún pleno monográfico sobre iso.
Fente intervén para aclarar que o que vén a Pleno é a Conta Xeral, que a liquidación sempre se aproba antes do 1 de marzo, segundo o TRLFL.
Susana Martínez corrobora o anterior.
O PP roga que se lle faga caso á intervención e as súas recomendacións sobre a contención do gasto e pergunta polos 2.000.000€ de remanente de tesouraría e o seu destino.
Varela di que veremos se lles deixan investilos, as previsións son que si que os van deixar.
11.- DACIÓN DE CONTA DE RESOLUCIÓNS DA ALCALDÍA.
12.- DACIÓN DE CONTA DE REPAROS DE INTERVENCIÓN 1 A 5 DE 2018.
13.- DACIÓN DE CONTA PLAN DE AXUSTE 4º TRIMESTRE 2017.
14.- DACIÓN DE CONTA PERÍODO MEDIO DE PAGO 4º TRIMESTRE DE 2017.
Lembra a CUP que son máis de 358 pagos feitos fóra do período legal, a maioría pequenas empresas e provedores locais. E 214 pendentes fóra do prazo legal, ou sexa, máis de 500 pagos fóra do prazo legal! Se aínda por riba se gaba Inta de que hai cartos cando falamos de máis de 800.000€ de atrasos pois algo falla na xestión.
16.-DACIÓN DE CONTA EXECUCIÓN TIMESTRAL 4º TRIMESTRE DE 2017.
17.- ROGOS E PREGUNTAS.
11.1.- Rogos e perguntas PSOE
11.1.1.- Contratacións en fraude de lei.
Que conste en acta o referido pola intervención sobre as contratacións en fraude de lei que fai o Concello de Chantada.
11.1.2.- Relación de Postos de Traballo (RPT)
Contrataron unha empresa.
Varela di que xa fixeron as entrevistas e que a proposta a farán en 3-4 meses.
11.1.3.- Decreto 362/2017: pago a Confederación Hidrográfica.
Imaxina que é por un regato que se canalizou na rúa do Rego. Agora para evitar máis problemas levantouse.
11.1.4.- Denuncia da viciñanza do 16 de outubro de 2017 a unha empresa de transportes. Que se fixo desde o Concello e como se encontra a cuestión?
Di que non se dá conta o alcalde.
Aclara a voceira do PSOE erguéndose e ensinándolle a documentación.
Varela di que enviaron os servizos técnicos para ver se esa empresa pode regularizar a actividade e comentoúselle que non. Agardan da Consellaría pertinente a denuncia que lles meteron.
11.1.5.- Informe solicitado polos grupos da oposición sobre Viaqua.
Faltaban dados doutras vendas de auga.
Varela di que Viaqua informou que vendera a esta empresa, mais a policía local incriminaba a outras dúas a maiores. Non pode asegurar se fixo negocio.
Os informes cando se encargaron?
O alcalde di que viu el mesmo a Cooperativa Lemos e que a policía local ten dados doutras. Debían ter constancia que isto se fixo antes da denuncia do PSOE.
A voceira do PSOE di que entón isto é máis grave.
Varela di que foi despois do aviso, que se lles mandou controlar.
Entón seguiuse producindo despois da denuncia a venda
Non paralizouse entón. Non aclara ben o alcalde de cando é o informe nen cal foi a secuencia dos acontecementos.
A secretaria di que non sabe cando pode facer o informe.
Varela di que non pode ser outro que o que de a empresa adxudicataria.
11.1.6.- Limpeza na praza do Cantón após as feiras. A situación non mudou.
Varela di que fale con propriedade que é un viciño, non viciños.
Raquel di que é un negocio e un viciño.
Varela di que fixeron algo xa.
11.1.-7 Rogo estrada A Ponte-Gasolineira.
Adxudícase mañá ou a quinta-feira di Varela. Non sabe se vai no plano da Deputación ou no da Xunta.
11.1.8.- Plano único. A prórroga remata o 21 de marzo, imos lentos.
Varela di que van ben.
11.1.9.- Noraboa ao concelleiro de cultura pola Feira do viño e celebrar o ponto de recollida de animais.
11.1.- Rogos e perguntas PP
11.2.1.-Ordenanza de plantacións no Concello. No capítulo 5º prohibe plantar árbores nos socalcos, mais están proliferando plantacións, nomeadamente de oliveiras. Concretamente di “prohíbese a plantación de calquera tipo de árbore nas ladeiras do río Miño nas zonas destinadas a viñedo”. Pide vixilancia se imos ser BIC. O olivo pode ser unha planta ou un frutal…
11.2.2.- Asesoramento legal externo. Sempre se encomenda o Concello aos Servizos xurídicos da Deputación, mas na reforma do PXOU do anterior pleno non se solicitou contratando informe externo.
Varela di que non mostraron interese estes servizos.
11.2.3.- Decreto 48/2018: subvención para o proxecto de azude por importe de 86.000€.
Varela di que é para legalizar a captación de auga de Chantada.
Medela pergunta polo alumeado do polígono.
Fente aclara que é de poupanza enerxética.
11.2.4.- Decreto 84/2018: contrato JL Consulting para RPT. Non a facía a Deputación?
Varela di que ía moi lenta a cousa, porque teñen varias. Aínda andan coa de Monterroso e que anda levantando todos os meses reparos polas nóminas sen necesidade. Esta empresa xa fixo en máis de 100 concellos RPT. Di que, aínda así, está contente coa Deputación de Lugo e coa axuda desta ao Concello.
11.2.5.- Decretos 94 e 95/2018 programas Musiqueando e Buxiganga. A Deputación dá axuda para a Escola de música como noutros Concellos?
Diéguez di que non lle consta.
Medela di que se pida, que Chantada non vai ser men0s.
11.2.6.- XGL do 16 de xaneiro de 2018: contrato emnpresa de limpeza en centros educativos.
Varela di que segue a empresa actual até que se volva licitar.
11.2.7.- Existe algún expediente sancionador na traída do Polígono?
Varela di que non, que só coa estación de bombeo. Alí suminístrase coa captación de pozos [feitos sen permiso da Confederación o que nos custou unha multa importante].
11.2.8.- Praza de Santa Ana.
Varela di que cómpre agardar o bon tempo para facer as obras e que están estudando o tratamento con formigón impreso.
11.2.9.- Excrementos caninos.
Varela di que é incríbel, que non lle fale diso.
Medela insta a adoptar medias.
Varela di que dá pena.
11.3.1.- Rogos e perguntas CUP
11.3.1.–Vertedoiros incontrolados.
A pesar de que nesta lexisaltura a cidadanía impulsou a limpeza dos vertidos incontrolados non nos consta que se adoptaran medidas encamiñadas a erradicación dos existentes nen a prevención da formación de novos vertidos.
Non existe unha ordenanza que regule unha problemática crecente que vai ter un impacto negativo crecente na promoción integral do patrimonio natural, material e inmaterial do país do Faro.
Concretamente, traemos algúns dos vertidos que, nos últimos tempos, teñen suscitado unha maior atención e rogamos que se adopten medidas ipso facto para a súa eliminación e prevención de novos vertidos deste tipo.
a.- Na estrada provincial entre Vilardamos e Trasar, xa no límite co termo municipal de Carballedo existe un grande vertido e varios menores na área do monte da Purreira.
b.- Entullo de obra e plásticos no cruce da aldea de Lamela de Abaixo coa pista de Camporramiro a Pereira. Foto cedida polo xornalista Roi Fernández.
c.- Entre a aldea de Lamela e o polígono dos Acivros na freguesía de San Salvador de Asma. Foto cedida por Roi Fernández.
d.- Entullo no Monte da Serra en Pradeda (Pereira).
e.- Capela do Faro: restos de lixo das romarías de agosto e setembro.
f.- Colchóns no Alto de Ramos. Refere a viciñanza que levan alí varios meses.
Varela fala de educación e denunciar, mais non concretan ningunha medida. Din que o do Faro non puido ser da romaría, senón noutro momento. Non se van ter 100 policías locais. O de Carballedo que o quite Carballedo, en Chantada di que non pode haber ningún que leve anos, xa que cada pouco tempo os limpan todos.
Castor di que por riba do Ponto Limpo tamén enchen todo e a 20 metros hai un vertido recente.
Facer un bando informativo para a recolla no rural de lixo.
11.3.2.- Caixas do lixo na rúa da Paz. Nesta lexislatura retiráronse caixas do lixo, concretamente tres, da rúa e da praza da Paz, concretamente unha estaba xunta ao Román e outra por onde o Cedrón. Pasaron xa máis de dous anos e a viciñanza quere saber cando é que van devolver estas ou substituílas.
Castor di que están para arranxar, poranse agora na primavera.
11.3.3.- Valedora do pobo praza da Paz. Sen movernos desa praza vimos na acta da XGL do 16/02/2018 que a Valedora do pobo se interesou polos problemas de saúde pública que provoca a situación de abandono e má sinalización que sofre esta zona, cuestión que xa denunciamos no pasado pleno e que, tocante ao tránsito, podería aplicarse por analoxía a outras áreas da vila con problemas de índole semellante. Na resposta falan dun acordo do 4/4/2017 que tomaron desde Inta en XGL e que, a día de hoxe, segue sen executarse. Cando teñen pensado pintar e sinalar correctamente esa zona? Rogamos que se faga coa máxima urxencia.
Diego Otero fala dun informe da policía local sobre sinalización e pintados.
Varela di que a Valedora vén o día 22 de marzo e quere reunirse coa Corporación.
11.3.4.-Baldosas beirarrúas Xoán XXIII e anexas. Recebemos queixas da viciñanza porque se empregaron baldosas de reposto que son bastante escorregadizas e perigosas. Que criterios seguiron para empregar este tipo de baldosas?
Castor di que non se substituíron. Varela fala dos traballadores do RISGA contratados e a súa actuación na Avenida de Monforte.
11.3.5.-Estrada de saída para Lalín. Por seguranza vial o Concello debe encarregarse de conseguir que se pinten as liñas antes de pasar Centulle, xa que con néboa varios usuarios referen que puxeron en risco a súa integridade. Especialmente existen queixas do estado tamén da rotonda que liga a N-540 co corredor rápido até o Faro en días de néboa, ao estar sen pintar nen correctamente sinalizado con material reflectante.
11.3.6.- Acto de concialización por despidementos improcedentes no xulgado após denuncia de traballadores municipais.
Non sabe sobre o acto de conciliación.
11.3.7.- Mámoas Monte da Cabeza do Faro.
Falou co alcalde de Rodeiro, Luís, e quedaron de ir alí, mais aínda non foron. Eles pensan que son deles.
11.3.8.- Plano orzamentar a medio prazo. Rogamos que se remita sen sinatura.
11.3.9.- Alegación BIC do Concello, en que consiste?
Poñen un tipo de adega para calquera parcela e queren que quere difinido que tipo de adega e para que tipo de parcela. O que defende Inta é que a máis metros e terra maís grante a construción e a adega.
11.3.10.- Execución forzosa camiño en Laxe. Foron 4 empregados municipais e non se fixo nada. Como é o tema?
Complicado o tema, di Varela, sobre todo para quen non deixou facela.
Mais se é público como é que non se deixou facer, ou entrouse en terreo privado.
Varela di que non que é un terreo público que ficou da concentración parcelaria. Deixan cada tomate… O señor que o aproveitou até agora púxose diante da pala.
Vanse aplicar as paralizacións en temas urbanísticos coa mesma premura e procedemento? Varela di que non se lembra cales di. Fente retruca que unha até hai unha modificación do PXOU en marcha relacionada con ela. A paralización está acordada e a secretaría di que os actos administrativos teñen que ser executados de inmediato. Varela di que non.
O Concello de Chantada e Malpica fixeron unha irmandade. O ex-alcalde estivo na Feira do Viño incluso. Convidoúselle para ver o que se pode facer en Chantada, reducindo aeroxeradores producir máis potencia. Pode facerse aquí dentro duns anos, sobre 2023. Neste momento non hai nengún proxecto en marcha.
11.3.12.-. Iberólica de Abella saíu no DOG con sede social na AV. de Lugo, 26, 3º en Chantada. Hai algunha licenza outorgada a esa empresa?
Pode ser alguén que traballa en Alemaña nunha transnacional e van promover un parque que colleron entre varios socios. Diso sabe moito un cidadán de San Vicente de Argozón.
Como vén sendo habitual desde Por Chantada-CUP elevaremos numerosas propostas, perguntas e medidas de fiscalización da acción do goberno ao próximo pleno ordinario de marzo. Perante a actualidade que está suscitando a N-540 e, dado que a lexislación impele a aprobación dun novo Plano de transporte para a Galiza nos vindeiros dez meses consideramos que o Concello de Chantada debería estar xa traballando en medidas e liñas para non ficarmos máis unha vez fóra da configuración do transporte e as comunicacións, apresentamos esta moción [documento 1].
Por outra banda, desde a Candidatura de Unidade Popular, continuamos facendo un intenso traballo para levar o conflito da N-540 a outras instancias, como o Parlamento galego por medio da deputada Paula Verao ou ás Cortes. Así as cousas volverá como pergunta a cuestión dos atrasos no transporte en Chantada ao Parlamento [documento 2], que se soma ao que xa trasladou Vázquez Verao sobre a N-540 e a necesidades do transporte, e tamén recuncamos coa cuestión da N-540 nas Cortes. Xa en 22/06/2017 se aprobara unha iniciativa (PNL) de En Marea na Comisión de Seguranza Vial do Congreso para actuacións de reforma e rehabilitación da N-540 recoñecendo o proprio Ministerio de Fomento as súas deficiencias e votando a prol da mesma o PP. Un ano despois, non só seguimos igual senón pior [documento 3].
No entanto, sería un erro contentarnos co arranxo da N-540 mentres a nosa comarca fica cada vez pior comunicada co resto do territorio e ve reforzada a súa situación periférica. Isto só se superará con audacia e implicación e participación da sociedade civil e superando os estreitos marcos dos tres concellos. Nesa liña vai a proposta de acordos que apresentaremos no pleno, artellar un modelo de país galego autocentrado e no que non se deixen territorios coma o noso de lado:
1.- Instar ao Ministerio de Fomento a arranxar e rexenerar o firme da N-540 coa maior celeridade posíbel. 2.- Instar a Xunta de Galicia a: – Elaborar un novo modelo de mobilidade que vertebre un novo modelo de país. Un modelo que responda ás necesidades reais da poboación, froito do diálogo social dentro dun marco de colaboración activa e baixo criterios de beneficio social sobre os beneficios monetarios, un modelo elaborado nun marco de participación social e transparencia. – Constituír unha Mesa para o Diálogo do Transporte Público con representantes da Xunta, sindicatos e empresas do sector, FEGAMP e Deputacións, direccións de colexios e ANPAS, para alén de asociacións da sociedade civil que sumen representatividade, coñecementos e capacidade propositiva para podermos, así, articular un espazo de información, deliberación, debate e deseño participativo do novo Plan de Transporte Público de Galiza. – Deseñar unha rede de transporte colectivo atractivo polo número de frecuencias e rutas, baixo as premisas de fiabilidade, puntualidade, accesibilidade e competitividade en tempos. – Artellar o país coa lóxica metropolitana e comarcal, impulsando medidas como a conexión coas cabeceiras de comarca, implantación de aparcamentos disuasorios nas contornas das áreas urbanas e introdución do transporte urbano onde non exista. – Impulsar a intermodalidade con outros medios de transporte, implementando sistemas de xestión e tarifarios unificados para para incluír, ademáis dos autobuses urbanos e metropolitanos, novas opcións coma os ferrocarrís de proximidade, tranvías e metros lixeiros, transporte marítimo metropolitano, etc. – Deseñar unha rede de transporte colectivo tendo en contas as diferentes áreas funcionais, dando cobertura e conexión aos principais nodos atractores de mobilidade como hospitais, universidades, centros comerciais, polígonos industriais, estacións, etc. – Fomentar outras formas de mobilidade sostible, tanto ciclista como peonil. – Garantir a mobilidade en espazos rurais e zonas de baixa densidade de poboación mediante a implantación progresiva de concesións zonais, uso de vehículos de transporte colectivo de menor tamaño e outras iniciativas como programas de transporte a demanda ou transporte escolar compartida. – Integrar o transporte marítimo e desenvolver sistemas integrados de transporte colectivo, nos espazos de maior densidade litoral como as Rías Baixas e a Mariña de Lugo. 3.- Comprometernos, canto Concello, a proceder a peonalización do Casco histórico de Chantada, xa propugnada no PEP, e a impulsar un estudo sobre necesidades comarcais de transporte e propostas para incorporar ao novo Plano de transportes antes do remate deste ano 2018. 4.- Remitir este acordo ás Corporacións municipais polas que pasa a N-540 e á FEGAMP para que, se o consideraren oportuno, adopten acordos análogos.
Por Chantada 